چرا به سوره یاسین می گویند قلب قرآن؟

سوره «یاسین» مشتمل بر پایه ها و ارکان عقیدتى و نیز اصول برنامه هاى پیامبران است؛ به ویژه آخرین آیه آن که شامل معارف بلندى است «فَسُبْحانَ الَّذِی بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ»؛ یس (36)، آیه 83. از این رو آن را در روایات «قلب قرآن» نامیده اند. در این سوره انسان با صحنه های مختلفی از آفرینش وقیامت وزندگی ومرگ وانذار وبشارت روبرو میشود که مجموعه ای بیدار کننده ونسخه ای شفابخش را تشکیل می دهد.تفسیر نمونه ج18 ص309 در حدیثى از پیامبر اسلام (ص ) مى خوانیم : ((هر چیز قلبى دارد, و قلب قرآن یس است )).در حـدیثى از امام صادق (ع ) نیز همین معنى آمده است و در ذیل آن مى افزاید: ((هرکس آن را در روز پـیش از آن که غروب شود بخواند در تمام طول روزمحفوظ و پر روزى خواهد بود, و هرکس آن را در شب پیش از خفتن بخواندخداوند هزار فرشته را بر او مامور مى کند که او را از هر شیطان رجیم و هر آفتى حفظکنند )) و به دنبال آن فضائل مهم دیگرى نیز بیان مى فرماید.این عظمت به خاطر محتواى عظیم این سوره است .مـحتوایى بیدارگر ایمان بخش و مسؤولیت آفرین و تقوازا که وقتى انسان در آن اندیشه کند و این اندیشه در اعمال او پرتوافکن گردد خیر دنیا و آخرت را براى او به ارمغان مى آورد. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه