نهر آبى از وسط زمین کشاورزى ام مى گذرد، و چندین کشاورز از آب آن استفاده مى کنند، و براى عبور خود از جادّه اصلى استفاده مى نمایند. تنها یکى از کشاورزان، که زمینش کنار زمین من قرار گرفته، به علّت فامیل بودن چندین سال است علاوه بر آبیارى مثل بقیّه کشاورزان، راه عبور و مرور خود را هم از این مسیر ادامه داده، در حالى که همچون بقیّه کشاورزان از این زمین بجاده اصلى راه دارد. بنا به وصیّت مرحوم پدرم این زمین را ما برادران خریدارى نموده، و به وى اعلان کردیم دیگر حق ندارد این مسیر را جاده خصوصى قرار دهد. ولى گوش این آقا از این حرفها پر است، و مى گوید: هیچ کس حق ندارد جلوى جادّه چندین ساله مرا بگیرد. آیا از نظر شرع مقدّس حقّى دارد؟

با توجّه به این که در دو طرف نهر آب همیشه جادّه اى وجود دارد، که مردم از آن عبور و مرور مى کنند، نمى توانید جلوى آن شخص را بگیرید. بهتر است با محبّت و دوستى مطلب را با آن کشاورز حل کنید. منبع: استفتائات جدید (ج 4)، آیت‌‌ الله العظمی مکارم، قم: انتشارات امام علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام، 1393. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه