تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
همه مراجع تقلید: نهی از منکر متوقف بر نگاه با ریبه به زن نامحرم نیست، و بر هر مکلفی واجب است که از حرام اجتناب کند، به خصوص زمانی که مبادرت به انجام فریضه نهی از منکر می کند، ولی اگر فرد تشخیص دهد و یقین دارد که امر به معروف و نهی از منکر برایش ضرر و مفسده دارد، تکلیف از او ساقط است.[1] تبصره: نگاهِ اول اگر بدون قصد باشد و همچنین نگاه های قهری و اتفاقی، اشکال ندارد، ولی نگاه عمدی به غیر از صورت و دستها تا مچ جایز نیست، هر چند به قصد امر به معروف باشد. پی نوشت: [1]. امام، توضیح المسائل، م 2791 و تحریر الوسیله، امر به معروف، گفتار در شرایط وجوب، شرط چهارم، م 1 و 4؛ مکارم، توضیح المسائل، م 2414؛ صافی، توضیح المسائل، م 2862؛ نوری، توضیح المسائل، م2789؛ خامنه ای، اجوبة الاستفتائات، س 1068 و 1086 و 1087 و سایت، احکام موضوعی، امر به معروف؛ سیستانی، توضیح المسائل، ج 1، م 2211؛ مکارم، استفتائات، ج 2، س 1378؛ تبریزی، استفتائات، س982؛ بهجت، توضیح المسائل، م 1608؛ فاضل، توضیح المسائل، م 2124؛ دفتر مراجع تقلید. منبع: احکام امر به معروف، علی گرجی، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، نشر معارف، ۱۳۹۵. .
راسخون
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.