پسر نوجواني دارم که تنها و افسرده است نمي‌توانم راضي‌اش کنم به دکتر برود. افکار خودکشي دارد آيا مراجعه خود نوجوان به روان‌پزشک لازم است؟

براي درمان و تشخيص بيماري لازم است که حتما خود بيمار به روان‌پزشک مراجعه کند، چون روانپزشک با معاينه و صحبت کردن با بيمار است که مي‌تواند يک تشخيص درست و درمان قطعي را آغاز کند. ابتدا اين حس علاقه به تنهايي و تا حدي گوشه‌گيري در نوجوانان، طبيعي تلقي مي‌شود اما فکر کردن به افکار منفي مانند خودکشي، بروز افت تحصيلي و يا افت در سطح روابط با ديگران، بيماري به حساب مي‌آيد و نياز به درمان دارد. لازم است به اين نکته اشاره کنم که خانواده‌اي که مي‌گويد نمي‌توانم بيمارم را نزد روانپزشک بياورم، مشکلي در سطح خانواده دارند يعني ساختار اين خانواده اشکال دارد. هر چقدر هم که فرزند خانواده ياغي باشد، در يک حدي بايد تسليم باشد. اگر خداي ناکرده در يک خانواده‌اي فرزند دچار يک بيماري جسمي‌شود، والدين به هر شکل ممکن او را نزد پزشک خواهند برد اما درباره بيماري‌هاي روان‌پزشکي، خانواده‌ها محافظه کارانه عمل مي‌کنند. پدر به عنوان رييس يک خانواده بايد آن قدر قدرت داشته باشد که يا با حرف زدن و يا با اعمال زور، فرزند خود را مجاب به اطاعت کند. اگر پدر اين قدرت را ندارد، مادر و يا يکي از بزرگترها و يا حتي اولياي مدرسه مي‌توانند نوجوان را در اين مساله که تو براي حل مشکلت بايد به روان‌پزشک مراجعه کني، قانع کنند. اين را مطمئن باشيد که خودرأي‌ترين افراد نيز به حرف يک نفر گوش مي‌کنند.www.salamat.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه