دختر 2 ساله ام بسيار لجباز شده است. لطفاً راهنمايي ام کنيد.

لجبازي کودکان از يکسالگي آغاز مي شود و در 2 سالگي به اوج مي رسد. در 6 تا 9 سالگي هم شدت دارد. لجبازي کودکان تا حدي از ضرورت هاي رشد و مقطعي است؛ بنابراين، چندان نگران نباشيد. لجبازي کودکان، اغلب منشأ محيطي دارد و به ندرت( در صورت شدت و دوام) ممکن است مشکل عصبي باشد.در هر صورت، براي جلوگيري از نهادينه شدن اين رفتار، بهتر است براي کاستن از آن بکوشيد.علل1. تثبيت استقلال: فرزند شما در سني است که مي خواهد استقلال خود را تثبيت کند. با استفاده از راهکارهاي ايجاد استقلال( ر.ک: ص 18-21)، اين نياز او را برطرف سازيد تا مجبور نشود آن را از طريق لجبازي تثبيت کند.2. جلب توجه: در موارد بسياري، لجبازي به جهت جلب توجه است؛ بنابراين، در مقابل اين رفتار، حساسيت فراوان نشان ندهيد و بکوشيد در زمان غيرمتعارض( زماني که لجبازي نمي کند) توجه بيشتري به او داشته باشيد.3. اثبات محبوب بودن نزد والدين: او به ويژه در حضور ديگران لجبازي مي کند تا شما عکس العمل نشان دهيد و به ديگران ثابت کند که دوستش داريد. براي پيشگيري از لجبازي او به اين دليل، از او تعريف کنيد و نقاط مثبت او را در جمع بگوييد.چند توصيهأ. براي اصلاح اين رفتار، از زور و اهرم فشار استفاده نکنيد؛ زيرا لجبازي او تشديد مي شود.ب. از اعطاي نقش لجباز به او بپرهيزيد؛ زيرا اثر تلقيني دارد و رفتار او را تشديد مي کند.ج. در مقابل لجبازي هاي او آرامش خود را حفظ کنيد و عصباني نشويد. در موارد بسياري، لجبازي بيشتر کودکان، بازخورد عصبانيت والدين است.منبع: کتاب نسیم مهر(2)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388 .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه