مجاز از طرف حاکم شرعى در مداخله امور صغار براى تسهیل امر بازماندگان با رعایت صرفه صغار چنین مى‌‌‏‌کند تمام اموالى که از بچه‌‌‏‌‌هاى صغیر در معرض استعمال است مانند منزل و لوازم آن و غیره تصرف در آنها را با مادر بچه‌‏‌‌‌‌ها در مدت مثلا ده سال که نفر آخر هم به حد بلوغ برسد با زحماتى که مادر براى بچه‌‏‌‌‌‌ها مى‏کشد مصالحه مى‌‌‏‌کند مثلا اگر تصرفات در اموال سالى دو هزار تومان اجرت دارد مادر هم اجرت زحماتش دو هزار تومان و اگر بیشتر است بیشتر و کمتر است کمتر و مادر بچه‌‏‌‌‌‌ها هم قبول مى‌‌‏‌کند آیا به نظر مبارک شما این مصالحه در دفع اشکال تصرف در مال صغیر کافى است یا راه دیگرى دارد؟