وجود شناسی در فلسفه شامل کدام شاخه ها میباشد؟

اساساً فلسفه یعنی وجود شناسی؛ چون موضوع علم فلسفه وجود یا همان هستی است.در فلسفه از امور زیر بحث می شود:بداهت مفهوم وجود، مشترک معنوی بودن مفهوم وجود، نسبت وجود و ماهیّت، اصالت وجود و اعتباریّت ماهیّت، تشکیک وجود، تعیّنات و تشخّصات وجود، احکام سلبی وجود، نفس الامر، تساوق شیئیّت و وجود، عدم و احکام آن، استحاله اعاده ی معدوم، وجود ذهنی و خارجی، وجود فی نفسه و فی غیره و و وجود رابط و لغیره ، وجوب و امکان و امتناع و اقسام و احکام آنها، ماهیّت و احکام آن، جوهر(عقل و نفس و صورت و جسم و مادّه) و اعراض(کمّ و کیف و وضع و متی و این، اضافه و جده و فعل و انفعال) ، علّت و معلول و اقسام علّت و احکام آنها، واحد و کثیر و احکام آنها و اقسام تقابل و احکامشان، سبق و لحوق یا تقدّم و تأخّر و اقسام و احکامشان، قوّه و فعل و حرکت و زمان، علم و عالم و معلوم، عوالم ماوراء طبیعت(عالم مثال و عالم عقول)، خدا، معاد، نبوّت و ... . گفتنی است که سابقاً حکمت(فلسفه) دو بخش بوده است: حکمت عملی و حکمت نظری. حکمت عملی خودش سه بخش بوده است: اخلاق، تدبیر منزل و سیاست مدن(کشورداری).حکمت نظری نیز سه بخش بوده است: حکمت اعلی، حکمت وسطی (ریاضیّات) و حکمت سفلی(علوم طبیعی).حکمت اعلی یا فلسفه ی اولی یا ما بعد الطبیعه، همان است که امروزه عنوان فلسفه به آن اطلاق می شود.حکمت وسطی(ریاضیّات) خودش سه شاخه دارد: حساب و جبر، هندسه، علم موسیقی .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه