اگر کسی به علت ضعف و بیماری نتواند به ازای هر روز روزه‌ای که باطل کرده ۶۰ روز روزه قضای آن را به‌جا آورد و به‌طور مستقل هم درآمدی نداشته باشد که کفاره آن را بپردازد، وظیفه او چیست؟
قضای روزه واجب است و نسبت به کفّاره افطاره عمدی روزه ماه رمضان، چنانچه قدرت بر روزه دو ماه و یا اطعام شصت مسکین برای هر روز نداشته باشد، باید به هر تعداد فقیر که قادر است غذا بدهد و احتیاط آن است که استغفار نیز بکند و اگر به هیچ وجه قادر به دادن غذا به فقرا نیست فقط کافی است که استغفار کند یعنی با دل و زبان خود بگوید: «استغفرالله (از خداوند بخشایش می طلبم)». منبع: پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری