آیا پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ اتفاقاتی که پس از رحلت ایشان برای علی ـ علیه السلام ـ روی داد، را پیش بینی و درباره آن پیشگویی کرده است؟

از فضیلت های ویژه امام علی ـ علیه السلام ـ این است که تربیت یافته و پرورش یافته در دامان پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ می باشد از این رو رسول اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ از آن جایی که به واسطه پیامبری و به اذن خداوند از آینده و گذشته مطلع بود، در مواقع و مقاطع مختلف برای جا افتادن جانشینی حضرت علی ـ علیه السلام ـ برخورد ویژه با آن حضرت داشت و بیانات زیادی در این باره از حضرت رسول ـ صلی الله علیه و آله ـ وارد شده است. که در برخی از این بیانات به اتفاقات و حوادث بعد از رحلت پیامبر- صلی الله علیه و آله - از جمله به واقعه غصب خلافت، جنگ با نهروان، واقعه صفین و صلح با معاویه و شهادت حضرت علی ـ علیه السلام ـ در ماه رمضان و... تصریح کرده است. 1. از سلمان فارسی، صحابی با وفای رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ نقل است که فرمود: پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ در آخرین لحظات عمر شریفش علی- علیه السلام - را به نزدیک خود فراخواند و فرمود: یا علی، قریش در حق تو ظلم خواهند کرد«انک ستلقي بعدی من قریش شدة»؛ اگر اعوان و انصاری یافتنی با آن ها برای گرفتن حقّت مبارزه و مجاهده کن ولی اگر یار و انصاری نیافتی صبر پیشه کن و دست نگه دار و خودت را به کشتن نده. این بیان رسول خدا- صلی الله علیه و آله - بیانگر اطلاع آن حضرت از وقایع بعد از رحلت و رفتار بد قریش با خاندان نبوت می باشد که حضرت علی ـ علیه السلام ـ را به صبر دعوت می کند. در جای دیگر نقل شده است: پیامبر ـ صلی الله علیه و اله ـ در اواخر حیات خود خبر داد که برخی افراد هم پیمان شده اند که نگذارند حکومت به دست علی ـ علیه السلام ـ برسد. علی- علیه السلام - از پیامبر ـ صلی الله علیه و اله ـ خواست که تکلیف را در آن زمان بیان کند. حضرت فرمودند: «اگر یارانی یافتی با آنان بجنگ و در غیر این صورت بیعت کن و خون خود را حفظ کن». 2. سال ششم هجری در جریان صلح حدیبیه که بین پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ و اهالی مکه منعقد شد آن جا که نماینده قریش، سهیل بن عمرو، برای انعقاد قرارداد صلح آمد و علی ـ علیه السلام ـ قرارداد را می نوشت وقتی که به نام پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ رسید، علی ـ علیه السلام ـ نوشت قرار داد بین محمد رسول الله و سهیل بن عمرو نماینده قریش، منعقد می شود. سهیل اعتراض کرد و گفت: اگر ما به نبوت محمد اقرار داشتیم که کار به این جا نمی کشید پس نام محمد و پدرش را بنویس ولی علی- علیه السلام - پافشاری کرد. پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ خودش لفظ (رسول الله) را پاک کردند و به حضرت فرمودند: علی جان روزی را می بینم که عده ای با تو چنین برخوردی می کنند. لذا بعد از گذشت سالیان متمادی در جریان جنگ صفین که بین علی ـ علیه السلام ـ و معاویه بود که در نهایت با ساده لوحی گروهی امام علی ـ علیه السلام ـ مجبور به مصالحه شد و قرار شد که صلح نامه نوشته شود کاتب نوشت این صلح نامه بین علی امیر المؤمنین ـ علیه السلام ـ و معاویه بن ابی سفیان منعقد می گردد که در این لحظه عمرو بن عاص همان کرد که سهیل بن عمرو با پیامبر ـ صلی الله علیه و اله ـ کرد. یعنی نگذاشت که عنوان امیر المؤمنین کنار نام علی ـ علیه السلام ـ باشد. این جا بود که سخنان پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ که بیش از سی سال پیش بیان فرموده بود و چنین روزی را پیش گوئی پیشگویی کرده بود به واقعیت پیوست. 3. از ابو سعید خدری نقل است: که بعد از جنگ حنین پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ مشغول تقسیم غنائم جنگی میان اصحاب بود که فردی به نام ذو الخویصره تمیمی به حضرت اعتراض کرد که چرا عدالت را رعایت نمی کند! در این زمان عده ای از اصحاب از پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ خواستند که اجازه بدهد تا گردن این شخص را بزنند ولی حضرت اجازه نداد و فرمودند: رهایش کنید و او را به حال خود واگذارید من روزی را می بینم که اصحاب و پیروان این مرد در حالی که نماز می خوانند و قرآن قرائت می کنند بسان تیری که از کمان خارج می شود از دین خارج می شوند و در برابر بهترین مسلمین قرار می گیرند. ابو سعید ادامه می دهد و می گوید: من شاهد بودم همان گونه که پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ فرموده بود این عده در زمان خلافت علی ـ علیه السلام ـ با همان خصوصیات که پیامبر- صلی الله علیه و آله - فرموده بود در برابر علی ـ علیه السلام ـ قرار گرفتند و جنگ نهروان را به راه انداختند. 4. پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ در یکی از خطبه هایش که معروف به خطبه شعبانیه است به اوصاف روزه داران اشاره کرده و اعمال این ماه را تشریح نمودند؛ امیر مومنان ـ علیه السلام ـ از پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ سوال نمودند: یا رسول الله، بهترین اعمال در این ماه چیست؟ حضرت فرمودند: بهترین اعمال در این ماه دوری جستن از محرمات الهی است ولی بعد از بیان این جمله حضرت ـ صلی الله علیه و آله ـ گریه کردند، علی ـ علیه السلام ـ از سبب گریه پیامبر- صلی الله علیه و آله - پرسيد حضرت فرمود: یا علی گریه ام برای آن است که در این ماه پیش آمدی ناگوار بر تو وارد می شود؛ گویا می بینم که تو مشغول به نمازی و شقی ترین (پست ترین ) فرد از اولین و آخرین، برادر و هم ردیف پی کننده (کشنده) شتر صالح، ضربتی بر جلوی سرت می زند که محاسن تو را به خون سرت رنگین می نماید. حدود سی سال بعد از رحلت پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ در نوزدهم رمضان سال چهلم هجری قمری در مسجد کوفه این پیشگویی پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ در مورد علی ـ علیه السلام ـ تحقق یافت. بنابر این پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ در مقاطع و مواقع مختلف با بیان این پیشگویی ها جایگاه امام را به مردم می شناساند و آن ها به جای استرشاد و هدایت یابی از این چراغ فروزان با او به جنگ می پرداختند. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه