یک باب منزل مسکونى بین دو برادر با سرمایه متفاوت شراکت است سرمایه برادر کوچک 000/ 270 تومان و سرمایه برادر بزرگ 000/ 110 تومان است سند منزل قانونا سه دانگ به سه دانگ به نام دو برادر است و زحمت ساختن منزل را برادر بزرگ به عهده داشته است و لفظا قرار بر این شده بود که با هم زندگى کنند و اگر روزى خانه را فروختند هر کس سرمایه خود را از میان بردارد و استفاده خانه را نصف به نصف شریک باشند اکنون قصد فروش دارند برادر کوچک چون سرمایه بیشترى گذاشته است‏ مى‏‌‌گوید هر کس به نسبت سرمایه خود باید استفاده ببرد با توجه به قرارداد لفظى فوق الذکر حکم شرعى چیست؟