از تنهایی رنج می برم بادوستانم ارضا نمی شوم، چکار کنم؟

هر انسانی باید در زندگی خود هدفی داشته باشد و به دنبال رسیدن به آن هدف باشد. بعضی از انسانها هستند که هدف خود را نشناخته اند تا به دنبال تحقق آن باشند، و بعضی دیگر اهدافی بسیار محدود و جزئی برای زندگی خود تعریف می کنند که اگر به آن هدف رسیدند یا به مانعی برخورد کردند، دست از تلاش و کوشش بر می دارند و از زندگی خسته می شوند. یک انسان مؤمن خدا شناس، هدفش رسیدن به خدا، و پیاده کردن معیارهای یک انسان کامل در زندگی می باشد. این هدف بسیار عالی و اعلاست و رسیدن به آن نیاز به برنامه ریزی دقیق و پشتکار فراوان دارد. اگر یک انسان مومن ضمن برنامه ریزی و تلاش توجه داشته باشد که در این مسیر می تواند تمام فعالیتهای او اعم از مطالعه و استراحت و غذا خوردن و کمک به دیگران و ... رنگ عبادت به خود بگیرد، تمام سختی ها بر او آسان می شود. بویژه وقتی که توجه داشته باشد که در این مسیر تنها نیست و یار و یاوری همچون خدای مهربان، قادر، آگاه دارد که در هیچ شرایطی او را تنها نخواهد گذاشت. این انسان هیچگاه خود را تنها نمی بیند حتی اگر درون یک زندان انفرادی باشد، زیرا تحمل همان زندان را نیز عبادت و گامی در راه رسیدن به هدف متعالی خود می یابد. پس بیائیم خدا را فراموش نکنیم تا زندگی برای مان شیرین شود. روان شناسان در این زمینه دستوراتی دارند که بسیار قابل توجه است. آنها برای مبارزه با احساس تنهایی گفته اند: "خدا را در ذهن داشته باشید، با او زندگی کنید و در این صورت احساس تنهایی نخواهید کرد.با خدا طوری حرف بزنید که گویی در کنارتان است. با او طوری صحبت کنید که گویی با بهترین دوستانتان صحبت می کنید. هر چه بیشتر به این کار ادامه بدهید حضور او را بیشتر احساس خواهید کرد، ذهن تان را سرشار از خاطرات افکار و عقاید و تجارب شاد و مفید سازید وقتی که تنها هستید به یکی از آنها توجه کنید و بر معنای آن تمرکز کنید، کسی که این تمرین را انجام دهد هیچگاه احساس تنهایی نمی کند... به دنبال فرصت باشید تا دیگران بویژه کسانی را که بیمار، اندوهگین، مایوس و رنجیده هستند را یاری بدهید به آنها تلفن بزنید یا برایشان نامه بنویسید، موفقیت مردم را به آنها تبریک بگوئید... بدین ترتیب دیگران جذب شما می شوند و دوستان تازه ای پیدا می کنید،.... برای داشتن دوستان زیاد، دوستانه رفتار کنید. اما پیش از آنکه با دیگران رفتاری دوستانه داشته باشید نخست دوستی با خدا را پرورش دهید که همان ارتباط صمیمانه و قلبی با خداست. کسی که به این ارتباط قلبی برسد دیگر احساس تنهایی نخواهد کرد..." [1] در روایات اسلامی ما وارد شده است که اگر شما ارتباط خود با خدا را اصلاح کنید، خداوند هم ارتباط شما با دیگران را اصلاح می کند [2] . .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه