چگونه مي‌توان امام زمان(ارواحنا له الفداء) را شناخت؟

يك شناخت تاريخي داريم و يك شناخت واقعي كه مهم‌تر از اولي است. عمده آن ‏است كه ما حضرت را حقيقتاً بشناسيم و حضرت ما را ببيند نه ما حضرت را ببينيم‏‎.‎در زمان پيامبر‌(صلي الله عليه و آله و سلم) (كه مقامش بالاتر از همه‎ ‎ائمه است) ‏كم نبودند كساني كه وجود مبارك حضرت را مي‌ديدند، اما خداي سبحان درباره آنها در ‏قرآن فرمود: ”وَتَراهُم يَنْظُروُنَ اِلَيْكَ وَهُمْ لا يُبْصِرُون“(١) آنها را مي‌بيني كه به تو نگاه ‏مي‌كنند ولي تو را نمي‌بينند، اهل نظرند ولي اهل بصيرت نيستند. اگر ما سعي كنيم ‏وجود مبارك امام زمان‌(عليه السّلام) ما را ببينند، هنر است.‏در قرآن كريم آمده است: خدا كه به كُلّ شيءٍ بصير است روز قيامت به يك عده ‏نگاه نمي‌كند، ”وَلا يُكَلّمُهُمُ اللّه ولا يَنْظُرُ اِلَيهِم يَومَ القِيامَةِ ولا يُزَكّيهِم“.(٢) آنگاه تشريفي ‏را نسبت به عده‌اي اعمال نمي‌كند. اگر ما واقعاً در مسير صحيح حركت كنيم، حضرت ما ‏را مي‌بيند، و ديدن و نظر تشريفي ايشان براي ما شرف است و گر نه ديدن فيزيكي ‏خيلي كار ساز نيست. همچنان كه خيلي‌ها پيامبر اكرم‌(صلي الله عليه و آله و سلم)، ‏اميرالمؤمنين(عليه السّلام) و حضرت زهرا‌(عليها‌السلام) را مي‌ديدند، ولي بصيرت ‏نداشتند. ديدن‌هاي تشريفي مهم است، نه نگاه صوري، البته گاهي همان نگاه صوري ‏هم پديد مي‌آيد و انسان وجود حضرت را از نزديك زيارت مي‌كند و فيضي مي‌برد و ‏مشكل او هم به بركت حضرت از طرف ذات اقدس اله حل مي‌شود. اما مهم همان ديدن ‏از روي بصيرت است.‏‏‏ (١) سوره اعراف، آيه‎ ١٩٨‎‏.‏‏(٢) سوره‎ ‎آل‌عمران، آيه‎ ٧٧.‎( آیةالله جوادی آملی ) .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه