تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
یکی از براهینی که بر وجود امام زمان علیه السلام استدلال میشود، برهان عنایت است.
عنایت در لغت به معنای اراده و قصد است و در اصطلاح تعریفات گوناگونی برای آن شده است.
شیخ اشراق میگوید: (عنایت احاطه حق تعالی به چگونگی نظام کلی و به آنچه که تمام این مجموعه بر آن است می باشد ...)(1)
فخر رازی می گوید: (عنایت یعنی علم خداوند به این که اشیا به چه حالتی باشند تا بر بهترین و کاملترین وجه واقع شوند.)(2)
صدرالمتألهین میگوید: (نظام معقول که نزد حکما عنایت نام دارد، مصدر همین نظام موجود است پس این عالم موجود در نهایت خیر و فضیلت ممکن است.)(3)
وجوب وجود امام را از طرق برهان عنایت به دو بیان میتوان تقریر کرد:
1- آفرینش هستی بهترین و نیکوترین نظام ممکن است. لازمه این گفتار لزوم وجود امام در آفرینش است وگرنه نظام، احسن نخواهد بود. لذا به همان دلیل و برهانی که تکلیف و بعثت ضرورت دارد، وجود مستمر امام نیز ضرورت دارد.
2- خداوند برای کمالیابی هر موجودی که در این عالم رنگ هستی میگیرد همه نوع ابزار ضروری و غیر ضروری را در اختیارش گذاشته تا به کمال برسد، چگونه ممکن است انسانی که در دامان همین طبیعت است از این قانون استثنا شده و ارتقای معنوی او نادیده گرفته شود؟
.
موتور جستجوی پرسش و پاسخ دینی امین
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.