استخاره با قرآن در ازدواج وقتی در تصمیم تردید داشته باشم مجاز است؟ زمانی که احساس کنم وجود این باعث شود خواستگارم (پسر) حتما هدایت شود آیا ملزم هستم به او جواب مثبت بدهم یا منتظر بهتر از خودم به علت ارتقاء معنوی خودم باشم؟

استخاره در حقیقت کمک برای رفع شک و طلب خیر از خدا است و مربوط به مواردی است که انسان با فکر و تحقیق و مشورت به نتیجه روشنی نمی رسد شرعا عمل به استخاره واجب نیست, تنها در صورتی که انسان به جا استخاره کرده باشد, یعنی با تحقیق و مشورت به نتیجه نرسیده باشد، بهتر است به استخاره عمل کند.توضیح بیشتر:استخاره در لغت به معناى طلب خیرنمودن از خداوند است؛ یعنى، آن که آدمى در هر کارى از خداوند طلب خیر کند (دعا). معناى دیگر استخاره، نوعى قرعه زدن براى رفع تحیر است که البته همراه با دعا و خواست از خداوند است. این کار ممکن است به وسیله تسبیح و یا قرآن انجام گیرد.استخاره در موردى است که انسان دچار تردید شده باشد. قبل از استخاره باید همه مقدمات و شرائط لازم را بر هر کارى فراهم ساخت از قبیل مطالعه و فکر، مشورت با اهل فن و افراد مجرب، اگر اقدامات فکرى و فیزیکى دیگرى از قبیل بررسى و تحقیق لازم باشد باید به انجام رسانید بعد از همه اینها چنانچه باز دچار تردید است نوبت به استخاره مى رسد. مورد مهمى که دیده مى شود بسیارى از خانواده ها به استخاره روى مى آورند مسأله ازدواج است. ما باتجربه اى که داریم توصیه اکید داریم که در این راستا به صرف یک استخاره اقدام نکنید؛ وادى حساس و سرنوشت سازى است. قبل از هر چیز اصول یاد شده را رعایت فرمائید و اگر شواهد و دلائل کافى براى صلاحیت فرد پیدا کردید و با فرزانگى و حکمت و به دور از هیجان و احساسات طرف را شایسته همسرى دیدید در اینجا استخاره ضرورت ندارند(حضرت امام خمینی(ره) برای ازدواج استخاره نمی کردند و می فرمودند: ازدواج استخاره ندارد). ولى اگر پس از طى همه مقدمات و اصول لازم باز هم مردد ماندید آنگاه نزد فرد شایسته اى اقدام به استخاره کنید.نکته دیگر آن که اگر کسی پس از استخاره خواست برخلاف آن عمل کند. در صورتی که شرایط عمل مورد نظر تغییر نکرده باشد، می تواند با دادن صدقه قابل توجه واطعام جمعی از مؤمنین، به خواسته خود جامعه عمل بپوشاند (مطلب اخیر برگرفته از فرمایش حضرت آیت الله بهجت است).مطلب دیگر: فکر، مشورت، تحقیق و توکل در هر کاری اشتباه را اگر از بین نبرد لااقل کاهش می دهد. اما در عین حال باید توجه داشت که احتمال اشتباه هم همیشه وجود دارد لذا ممکن است بعضی مسایل در مرحله تحقیق و مشورت دور افتاده باشد و پس از وقوع عمل (مثلا انجام ازدواج که مورد سؤال بود) نمایان شده باشد. مطلب دیگر آن که، چه کاری که با مشورت و تحقیق انجام می گیرد و چه کاری که با استخاره پیگیری می شود, هیچکدام به معنای آن نیست که آن عمل از هر جهت مناسب و بی کاستی است، بلکه بیانگر آن است که در مجموع، مصلحت انجام آن کار یا ترک آن ترجیح دارد. مثلا در مسأله انتخاب همسر، هیچگاه نمی توان کسی را یافت - چه زن و چه مرد - که از هر جهت کامل باشد، بنابراین، همین اندازه که فرد دلخواه شرایط عمده مطلوبیت را داراست برای انتخاب و ازدواج مناسب خواهد بود و کاستی های جزیی متقابل قابل اغماض و یا رفع خواهد بود.تأکید می کنیم که: استخاره مربوط به وضعیتی است که انسان با تحقیق و تفحص به نتیجه دلخواه و مطمئن نمی رسد و هنوز شک دارد. چون شما کاملا نسبت به هم شناخت دارید, شاید اصلا موردی برای استخاره نبوده است و نباید استخاره می کردید. اکنون که این کار را کرده اید لازم است بدانید که عمل به اقتضای آن لازم نیست و نباید فرصت زندگی بدست آمده را با یک عمل نا بجا از دست بدهید. در صورتی که مطمئن هستید شرایط کفویت را دارید و خانواده ها موافق هستند برای ازدواج اقدام کنید و نگران نتیجه استخاره نباشید.مطمئنا شما خوب مى دانید که ازدواج بزرگ ترین و مهم ترین حادثه زندگى انسان است و موفقیت یا شکست در آن سرنوشت ساز خواهد بود.ازدواج امری دو سویه است و هر دو طرف در آن ذی نفع هستند و هر باید به خواسته های به حق خود از زندگی مشترک و از همسرشان دست یابند. بله اگر (ایشان) هم کفو و هم شأن هم هستید و او می تواند شما را خوشبخت کند بله گفتن شما و هدایت شدن او مطلوب است. ولی اگر چنین نباشد، شما به خواسته خود نرسیده اند و با این وضعیت و با صرف یک دلسوزی نمی توان به زندگی مشترک ادامه داد. آمدیم شما دلسوزی هم کردید ولی او هدایت نشد. آن وقت تکلیف چیست؟ تکلیف ازدواج با یک فرد ناسالم روشن است و جای استخاره ندارد. شما موارد بهتر و فرصتهای ایده آل تری می توانید داشته باشید. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه