ازدواجی کرده ام که قبل از عقد کردن،برای ازدواجم استخاره گرفتم و بد آمد. مفهوم استخاره این بود که پسر خوبی نیست و با این پسر مشکلاتی خواهید داشت.آیه ی۱۵۵سوره ی نساء بود.ولی من به استخاره توجه نکردم و روز تولد آقا امام رضا(ع)عقد کردیم. تا الآن همسرم مشکلی نداشته ولی من مدام یاد استخاره می افتم و دارم دیوانه می شوم و می گویم کاش به استخاره عمل می کردم.حالا چه کنم؟

اکنون که ازدواج کرده اید دیگر مهم نیست و به دل بد راه ندهید و وضو بگیرید و به مکان مقدسی مانند مسجد بروید و نماز تحیت آن مسجد را بجا آورید و سر به مهر بگذارید و از خدا طلب کمک کنید که ان شاء الله برای ازدواجتان مشکلی پیش نیاید و دل به همسرتان ببندید و چشم از غیر او ببرید وبه غیراو دل نبندید وتمام همتتان را برای آوردن فرزندی نیکو بگذارید !بعد از نماز صدقه ای را درحد توانتان بدهید و اگر شد قربانی بکنید و اگر نشد به هر مقدار که توانتان است صدقه بدهید وان شاء الله همه بلاها و بدیها از خود و خانواده تان را دور کنید !شیخ ابن فهد در کتاب«عدّة الدّاعى»از امام رضا علیه السّلام روایت کرده: هرکس پس از نماز صبح این کلمات را ادا کند حاجتى نخواهد مگر آنکه برایش فراهم شود، و خداوند آنچه براى او اهمیت دارد برایش آماده سازد،و آن کلمات این است:بِسْمِ اللَّهِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ فَوَقَاهُ اللَّهُ سَیِّئَاتِ مَا مَکَرُوا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذَلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ یَمْسَسْهُمْ سُوءٌ مَا شَاءَ اللَّهُ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ مَا شَاءَ اللَّهُ لا مَا شَاءَ النَّاسُ،مَا شَاءَ اللَّهُ وَ إِنْ کَرِهَ النَّاسُ حَسْبِیَ الرَّبُّ مِنَ الْمَرْبُوبِینَ حَسْبِیَ الْخَالِقُ مِنَ الْمَخْلُوقِینَ حَسْبِیَ الرَّازِقُ مِنَ الْمَرْزُوقِینَ حَسْبِیَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ حَسْبِی مَنْ هُوَ حَسْبِی حَسْبِی مَنْ لَمْ یَزَلْ حَسْبِی حَسْبِی مَنْ کَانَ مُذْ کُنْتُ لَمْ یَزَلْ حَسْبِی حَسْبِیَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ.به نام خدا،درود خدا بر محمد و خاندانش،کارهایم را تنها به خدا واگذار میکنم چه خدا به حال بندگان خویش آگاه است (غافر آیه 45)پس خدا او را از نیرنگ آنها نگاه داشت،معبودى جز تو نیست،پاک و منزهى،همانا من از ستمکاران بودم، پس به درخواست او(یونس)پاسخ گفتیم و او را از غم رهانیدیم و بدینسان مؤمنان را رهایى میبخشیم[انبیاء:8]خدا ما را بس است و نیکو وکیلى است پس همراه با نعمت و فضل خدا و درحالیکه هیچ آسیبى به آنها نرسیده بود بازگشتند:آنچه خدا بخواهد همان میشود،هیچ نیرو و توانى نیست جز آنکه به خدا متکى است.آنچه خدا بخواهد آن میشود نه آنچه مردمان بخواهند،آنچه خدا بخواهد خواهد شد گرچه مردمان خوش ندارند،(یاری) پروردگار مرا بس است ، از یارى پروردگان،( کمک )آفریدگارمرا بس است از کمک آفریده ها، (روزی )خدای روزیدهنده مرابس است از لطف روزیخواران،(وتکیه گاه خداوندی ) مرابس است ، آن خدای یکتایی که پروردگار جهانیان است ؛ آن که به حقیقت مرا بس بوده است،مرا بس است! آن که همواره مرا بس بوده است؛ مرا بس است! آن که همواره از آنگاه که بوده ام مرا بس بوده است،مرا بس است! خدایى و معبودى جز او نیست، بر او توکل نمودم؛ و اوست پروردگار عرش بزرگ. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه