ارمنی ها خود اهل کتاب کشورمان می باشند و به کشورمان (نظام جمهوری اسلامی ایران) مالیات می پردازند ما باید بپذیریم اگر برادران اهل کتاب به حکومت مالیات می دهند در مقابل حقوقی هم داشته باشند مثلا بتوانند به دین خود همان طور که هست عمل کنند در دین آنها آن طور که در دین اسلام و مسأله حجاب توجه دارد نگریسته نشده است از آنجایی که آنها مالیات می دهند باید بپذیریم که آنها طبق دینشان ملزم به حجاب نباشند؟

در نظام حقوق اسلام از همان آغاز و از چهارده قرن پیش، بیشترین و بهترین حقوق حتى به طور یکجانبه و به صورت یک اصل خود الزامى از طرف دولت اسلامى براى بیگانگانى که به شکل قانونى در قلمرو دولت اسلامى زندگى مى کنند پیش بینى شده و در مقابل محرومیتى که از بعضى از حقوق ویژه اتباع دولت اسلامى دارند، از برخى وظائف مهم معاف شده اند. به عبارت دیگر در آن زمان که دولتها، چه دولتهاى دینى و چه غیر دینى براى بیگانگان کمترین حقى جز از سر ضرورت و اجبار قائل نبودند، نظام حقوقى اسلام به نیکوترین صورت، تمام آنچه را که امروز تحت عنوان «حداقل حقوق انسانى براى بیگانگان» معروف شده است براى بیگانگان به رسمیت شناخت. از جان، مال، منزل و مسکن آنان حمایت کرد و حق اشتغال به هر گونه حرفه و صنعت و تجارت مشروع را براى آنان به رسمیت شناخت. به هر حال اهم وظائف بیگانگان از این قرار است: 1 ـ رعایت کلیه مقررات و قوانین [عمومى ] کشور اسلامى محل اقامت، 2 ـ احترام به مقررات و شعائر دینى، 3 ـ عدم مبادرت به اقدامات خصمانه علیه امنیت کشور، 4 ـ عدم مبادرت به جاسوسى به نفع حکومت بیگانه، 5 ـ عدم تجاهر به منکرات.. اقلیت های مذهبی نمی توانند سنت های حاکم بر جامعه اسلامی را بشکنند طبق قراردادشان با حکومت اسلامی نباید به حدود و احکام اسلامی تجاوز کنند و یکی از این حدود رعایت حجاب در جامعه اسلامی است. زیرا حجاب از آن جهت که جنبه اجتماعی دارد طبق قانون همه ملزم به رعایت آن هستند و رعایت نکردن برخی اقلیتها هدف از آن قانون را به مخاطره می‌اندازد و از طرفی پرداخت مالیات برای دریافت خدماتی است که دولت به مردم ارائه می‌دهد و در برابر خدمات دولتی همه اقشار مردم و اقلیتهای مختلف نیز یکسان هستند اقلیتهای دینی که در ایران زندگی می‌کنند طبق شامل اصل نوزدهم از قانون اساسی هستند که می‌گوید «مردم ایران از هر قوم و قبیله که باشند از حقوق مساوی برخوردارند و رنگ و نژاد و زبان و مانند اینها سبب امتیاز نیست» اما این آزادی و تساوی در برابر قانون نباید با احکام اجتماعی اسلام مخالف باشد چه اینکه در اصل بیست و ششم می‌گوید همه اقلیتها و اصناف آزادند «مشروط به اینکه اصول استقلال آزادی وحدت ملی موازین اسلامی و اساس جمهوری اسلامی را نقض نکنند» اقلیتهای مذهبی در برای قانون و قوانین جمهوری اسلامی مسئول اند و باید رعایت کنند اما قوانین شرع که قانون ملی نیست ملزم به رعایت آنها نیستند مثلا شرع اسلامی از جمله قوانینی که دارد پرداخت خمس و زکات است این قوانین قانون ملی و کشوری نیست ولی قانون شرع و حکم شرع هست لذا مسلمانان آن را پرداخت می‌کنند بر خلاف اقلیتهای غیر مسلمان و اگر قانونی نیز باشد که مسلمانان را ملزم به پرداخت کند اقلیتهای غیر مسلمان را نمی‌تواند. بنابراین پرداخت مالیات در برابر اخذ خدماتی چون امنیت، برخورداری از خدمات دولتی و یارانه هاست. حفظ جان و مال آنها از تعرض و تامین امنیت آنها وظیفه حکومت اسلامی و پرداخت مالیات وظیفه آنهاست.علاوه بر اینکه زندگی همراه با امنیت و عدم تعرض کسی به آنها در جامعه اسلامی در اصل منوط به پرداخت جزیه (مالیاتی بیشتر از افراد عادی به شرط تامین امنیت آنها از طرف حکومت اسلامی و مشمول قوانین حکومت اسلامی بودن) از طرف اقلیتهای اهل کتاب بوده ولی در جمهوری اسلامی به اصل جزیه پرداخته نشد و این یک تخفیفی برای آنهاست. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه