الامام الصادق علیه السلام- في حَديثٍ: ثُمَّ أجرى في آدَمَ النّورَ وَالنّارَ وَالرّيحَ وَالماءَ ، فَبِالنّورِ أبصَرَ وعَقَلَ وفَهِمَ ، وبِالنّارِ أكَلَ وشَرِبَ . ولَولا أنَّ النّارَ فِي المَعِدَةِ لَم تَطحَنِ المَعِدَةُ ، الطَّعامَ ، ولَولا أنَّ الرّيحَ في جَوفِ ابنِ آدَمَ يُلهِبُ نارَ المَعِدَةِ لَم يَلتَهِب ، ولَولا أنَّ الماءَ في جَوفِ ابن آدَمَ يُطفِئُ حَرَّ نارِ المَعِدَةِ ؛ لَأَحرَقَتِ النّارُ جَوفَ ابنَ آدَمَ . امام صادق عليه‏السلام- در روايتى از ايشان: سپس در آدم ، نور ، آتش ، باد و آب را به جريان انداخت . انسان ، به نور ديد و انديشيد و فهميد ، و به آتش خورد و نوشيد . اگر در معده آتش نبود ، معده غذا را نرم نمى‏كرد ؛ اگر در درون آدميزاد بادى نبود كه آتش معده را شعله‏ور سازد ، آن آتش بر نمى‏افروخت ؛ و اگر درون آدمى‏زاده ، آبى نبود كه زبانه‏هاى آتشِ معده را فرو نشاند ، آن آتش ، درون آدمى را يكسره مى‏سوزاند .الاختصاص ، صفحه 109 ، بحار الأنوار ، جلد 61 ، صفحه 306 ، حديث 14 دانش نامه احاديث پزشكي : 1 / 412