چرا خدا زود گره از کار حاجت مندان نمی گشاید؟ آیا بر آورده کردن حاجات، دلگرمی و شور اطاعت را در بندگان بالا نمی برد؟

خداوند متعال، خالق همه مخلوقات و از جمله انسان است. خداوند با بندگان خود مهربان و در همه احوال یار و مددکار آنان است. اما این که چرا حاجت حاجتمندان را برآورده نمی کند تا آنان بهتر بندگی کنند! از دید ما که یک نگاه بسیار محدود و ناقص است، این گونه است. اما اگر کل هستی و کل جهان را در تمام زمانها با هم بنگریم چیزی جز زیبایی، جز مهربانی خداوند، جز برآورده کردن حاجات بندگان حاجتمند نخواهیم دید. زیرا: خداوند متعال جهان را آفریده و بر سراسر آن نظامی نیکو را حاکم کرده که این نظم تابع قوانین و سنت های خاص الهی است. سنت هایی تبدیل ناپذیر و تخلف ناپذیر، [i] یکی از قانون های الهی کار و تلاش است که می فرماید: " وَ أَنْ لَیْسَ لِْلإِنْسانِ إِلاّ ما سَعی" [ii] " و اینکه برای انسان بهره‏ای جز سعی و کوشش او نیست." بنابر این هر انسانی باید برای برآورده شدن حاجت ها و نیازهای خود کار و تلاش نماید و از خداوند نیز مدد بگیرد ولی بدون حرکت و کار و تلاش نباید انتظار یاری از خداوند داشته باشد. بسیاری از سختی ها و تلاش ها، بیماری ها، قحطی ها زمینه ای برای ساخته شدن انسان ها، به وجود آمدن و تکامل یافتن تمدن و پیشرفت بشریت می باشد. اگر شخصیت بزرگی مانند حضرت محمد (ص) به درجه ای می رسد که از مقام جبرئیل هم بالاتر می رود، به خاطر آبدیده شدن در کوره حوادث سخت و تلخ و دشوار همچون از دست دادن پدر، مادر، حامیان، اذیت و آزار به دست مشرکان، یهود و کافران و ... است. اگر سیل های بنیان کن نبود، انسان در سد سازی و بستر سازی رودخانه ها پیشرفتی نداشت. اگر زلزله های مرگ آور نبود، انسان در شهر سازی به موفقیت نمی رسید. در کشور عزیزمان ایران، اگر جنگ تحمیلی و آن همه شهید و جانباز و ویرانی نبود امروز از این عزت و عظمت جهانی و این پیشرفت های چشمگیر صنعت و تکنولوژی خبری نبود. در بسیاری از موارد، مشقات و مشکلات و مصیبت هایی که برای بعضی از افراد پیش می آید نتیجه کار و عملی است که خود آنان از روی اختیار انجام داده اند. قرآن می فرماید: " هر مصیبتی به شما رسد بخاطر اعمالی است که انجام داده‏اید." سنت و قانون الهی این است که هر کس باید نتیجه کار خود را ببیند اگر نیک است، نیک و اگر بد است، بد. بسیاری از مسائلی که به چشم ما به عنوان یک حاجت و یک سختی و یک مسئله ناگوار است از این جهت است که دید ما محدود است و تنها هم مساله را جدای از سایر مسائل می داند. در حایکه باید به کل مقطع زندگی این جهان و جهان آخرت نظر داشت. اگر شما در تاریخ عاشورا فقط به وقایع روز عاشورا نظر کنید جز سختی و مشقت و مصیبت اهل بیت امام حسین علیه السلام چیزی نمی بینید اما وقتی زنده ماندن نام و یاد آن حضرت تا این زمان و زمانهای بعد و عزت و احترام و سربلندی این خاندان و ذلت و خواری دشمنان آن حضرت را در نظر بگیرید آنگاه معنی سخن حضرت زینب (س) که بعد از عاشورا فرمود: " مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلا " [iv] "من در روز عاشورا جز زیبایی، ندیدم" معلوم می شود. گاهی خداوند حاجت بندگانش را برآورده نمی کند چون می خواهد که بنده اش همیشه با او مرتبط باشد و به درگاهش تضرع و زاری کند و ارزش ذاتی چنین ارتباطی این است که روح انسان لطیف می گردد. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه