مادرى در حال حيات، تمام اموالش را به فرزندانش بخشيده و بين آن‌ها تقسيم نموده است و وصيّت کتبى و تاکيد مکرّر شفاهى نزد خويشان و غير آن‌ها نمود که فقط طلاهاى زينتى مرا صرف نماز و روزه‌ى من و شوهرم کنيد و آن را نزد يکى از پسرهايش سپرده است. آيا اکنون که وفات کرده، وارثين در طلاها حقّى دارند؟
ظاهرا فقط در ثلث طلاها حق وصيّت دارد و زايد از آن مال ورثه است؛ مگر نماز و روزه‌اى که خودش تعيين نموده که از اصل مال اخراج مى‌شود بنابر اظهر، و هم چنين اگر ورثه وصيت او را اجازه داده‌اند، ديگر نمى‌توانند برگردند.