مراد از عبارت مشهور که در مسأله ١٢۴ رسالۀ عملیه فرموده‌اید که «متنجّس به طور مطلق منجّس است ولى این حکم در غیر واسطه اول محل اشکال است و احتیاط واجب در اجتناب از اوست» چه مى‌باشد؟

باسمه تعالی؛ مراد این است که مشهور از علماء فرموده‌اند متنجّس در هر مرتبه‌اى واقع شود نجس‌کننده است و نظر ما این است که در واسطۀ اول که عین نجس ندارد فتوى مى‌دهیم که متنجّس نجس‌کننده است (آنچنان که در مثال گفته‌ایم دست راست، واسطۀ اول است و دست چپ را نجس مى‌کند) و در وسائط دیگر (دست چپ به پارچه‌اى با رطوبت ملاقات مى‌کند و پارچه با چیز دیگرى) بنا بر احتیاط معامله نجس با آن مى‌کند یا به مجتهدى که آن را پاک مى‌داند با رعایت الاعلم فالاعلم رجوع مى‌کند، و اللّه العالم. منبع: استفتائات جدید، آیت الله العظمی جواد تبریزی (رحمه الله)، جلد دوم، قم: نشر سرور، 1385. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه