تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
در مورد ذکر رکوع باید گفت؛ انسان هر ذکری در رکوع بگوید کافی است و احتیاطاً[1] آن ذکر به اندازهی سه مرتبه «سبحان الله»، یا یک مرتبه «سبحان ربی العظیم و بحمده» باشد.[2]در مورد اذکاری که میتوان در رکوع گفت، روایاتی به ما رسیده است؛ مانند:از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است: من از قرائت در رکوع و سجود نهی شدهام، پس در رکوع خداوند را بزرگ بدارید و در سجده زیاد دعا کنید که سزاوار است مستجاب شود.[3]امام صادق(ع) از پدر بزرگوارشان و او از امام علی(ع) نقل کرده است: «قرائتی در رکوع و سجود نیست. در رکوع و سجود تنها مدح خدای عزوجل است و بعد از آن درخواست و دعا، پس قبل از دعا با مدح و ثنای خدای عزوجل شروع کنید سپس دعا کنید».[4]بنابراین، از دعا کردن در رکوع نهی نشده است و میتوان گفت هر دعایی در رکوع مطلوب است. علامه مجلسی ذیل این حدیث فرمود: این حدیث دلالت بر استحباب ذکر و دعا در رکوع دارد.[5] و گفتن ذکر صلوات نیز در رکوع مستحب است بعد از ذکر یا قبل از آن[6] و این هم خود نوعی دعا است.همچنین در حدیثی از امام باقر(ع) خواندن این دعا نیز آمده است: «إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَرْکَعَ فَقُلْ وَ أَنْتَ مُنْتَصِبٌ اللَّهُ أَکْبَرُ ثُمَّ ارْکَعْ وَ قُلِ اللَّهُمَّ لَکَ رَکَعْتُ وَ لَکَ أَسْلَمْتُ وَ بِکَ آمَنْتُ وَ عَلَیْکَ تَوَکَّلْتُ وَ أَنْتَ رَبِّی خَشَعَ لَکَ قَلْبِی وَ سَمْعِی وَ بَصَرِی وَ شَعْرِی وَ بَشَرِی وَ لَحْمِی وَ دَمِی وَ مُخِّی وَ عِظَامِی وَ عَصَبِی وَ مَا أَقَلَّتْهُ قَدَمَایَ غَیْرَ مُسْتَنْکِفٍ وَ لَا مُسْتَکْبِرٍ وَ لَا مُسْتَحْسِرٍ سُبْحَانَ رَبِّیَ الْعَظِیمِ وَ بِحَمْدِهِ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ...».[7]گفتنی است؛ اگر میدانیم عارف یا عالمی در نماز خود عملی را با استناد به روایات صحیح انجام میدهد و رعایت کرده است که از نظر فتوای مراجع تقلید در رسالههای عملیه منعی نداشته باشد اشکالی ندارد، و گرنه نمیتوان به آن استناد و بر طبق آن عمل کرد.در هر حال پاسخ حضرت آیت الله مهدی هادوی تهرانی (دامت برکاته) نسبت به قسمت اول سؤال، به شرح زیر است:خواندن قرآن یا ذکر یا دعا در هر جای نماز جایز است. لینک به سایت استفتائات .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.