اگر تولد مربوط به خداوند است، پس چرا انسان می تواند از تولد نسل جلوگیری نماید و یا اگر بخواهد می تواند تولید نسل نماید که در این صورت تولد مربوط به انسان می شود؟

اینکه تولد انسان و ایجاد همه موجودات به دست خداوند است و تا او نخواهد نمی شود، درست است. ولی باید دانست که نحوه تعلق اراده خداوند به موجودات و آثار و افعال آنان همیشه مستقیم نیست بلکه از طریق اسباب و ابزار خاص آن جاری می شود و این هم شکی نیست که آن اسباب و آثار آنان از خود خداوند است. اسباب و آثار آنان گاهی اختیاری است مثل فعالیت های آدمی و گاهی بدون اختیار ظاهری مثل سوزاندن آتش و روان بودن آب. اراده تکوینی خداوند هم شامل حال اطاعت می شود و هم معصیت. هم خوب و هم بد. یعنی خداوند اراده کرده است و خواسته است که انسان با اختیار خود هم بتواند کار خوب انجام دهد و هم کار بد. مثلا هم می تواند از تولید مثل جلوگیری کند و هم بتواند جلوگیری نکند. این اراده و خواست خداوند است که انسان چنین قدرتی داشته باشد. پس اگر آدمی بخواهد تولید مثل کند، خواست خداوند است و اگر نخواهد هم، خواست خداوند است. البته ممکن است خداوند از یکی از این افعال راضی و از دیگری ناراضی باشد. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه