با سلامدر قران ایه ای وجود دارد که ایچنین بیان می دارد:زنان خبیث برای مردان خبیث -زنان ناپاک برای مردان ناپاک و .....به عبارتی هر مردی که بد باشد نصیبش زنی بد خواهد بود و این یک سنت الهی استاما سوالی که من دارم این است که بعضی از بزرگان و خوبان گویی با خلاف این ایه قران روبه رو بوده اند . مثلا حضرت نوح یا امام حسن لطفا توضیح دهید تناقضی که گویی در این جا وجود دارد در چیست؟با تشکر

به اطلاع شریف می رسد. در اینکه منظور از خبیثات و خبیثین و همچنین طیبات و طیبین در آیه 26سوره مبارکه نور(24)(1) کیست؟ مفسران بیانات مختلفى دارند: 1- برخی معتقدند منظور سخنان ناپاک و تهمت و افترا و دروغ است که تعلق به افراد آلوده دارد و به عکس سخنان پاک از آن مردان پاک و با تقوا است، و از کوزه همان برون تراود که در او است. (ر. ک: المیزان ، ج 15، ص 103). بر طبق نظر فوق، اصلا بحث زنان و مردان خبیث یا طیب مطرح نیست تا تناقضی هر چند ظاهری در آیه مطرح شود. (دقت کنید).   2- گاه گفته مى شود خبیثات به معنى سیئات و مطلق اعمال بد و کارهاى ناپسند است که برنامه مردان ناپاک است و به عکس حسنات تعلق به پاکان دارد. 3- و برخی دیگر نیز معتقدند خبیثات و خبیثون اشاره به زنان و مردان آلوده دامان است، به عکس طیبات و طیبون که به زنان و مردان پاکدامن اشاره مى کند.   این گروه در پاسخ به این سؤال که در طول تاریخ یا در محیط زندگى خود گاه مواردى را مى بینیم که با این قانون هماهنگ نیست، به عنوان مثال در خود قرآن آمده است که همسر نوح و همسر لوط زنان بدى بودند و به آنها خیانت کردند (سوره تحریم آیه 10) و در مقابل، همسر فرعون از زنان با ایمان و پاکدامنى بود که گرفتار چنگال آن طاغوت بى ایمان گشته بود (سوره تحریم آیه 11). در مورد پیشوایان بزرگ اسلام نیز کم و بیش نمونه هایى از این قبیل دیده شده است که تاریخ اسلام گواه آن مى باشد. می گویند: علاوه بر اینکه هر قانون کلى استثناهایى دارد، باید به دو نکته توجه داشت: 1- در آیه منظور اصلى از خباثت آلودگى به اعمال منافى عفت است و طیب بودن نقطه مقابل آن مى باشد، به این ترتیب پاسخ سؤال روشن مى شود، زیرا هیچیک از همسران پیامبران و امامان به طور قطع انحراف و آلودگى جنسى نداشتند، و منظور از خیانت در داستان نوح و لوط جاسوسى کردن به نفع کفار است نه خیانت ناموسى. اصولا این عیب از عیوب تنفر آمیز محسوب مى شود و مى دانیم محیط زندگى شخصى پیامبران باید از اوصافى که موجب نفرت مردم است پاک باشد تا هدف نبوت که جذب مردم به آئین خدا است عقیم نماند. 2- از این گذشته همسران پیامبران و امامان در آغاز کار حتى کافر و بى ایمان هم نبودند و گاه بعد از نبوت به گمراهى کشیده مى شدند که مسلما آنها نیز روابط خود را مانند سابق با آنها ادامه نمى دادند، همانگونه که همسر فرعون در آغاز که با فرعون ازدواج کرد به موسى ایمان نیاورده بود، اصولا موسى هنوز متولد نشده بود، بعدا که موسى مبعوث شد ایمان آورد و چاره اى جز ادامه زندگى توأم با مبارزه نداشت مبارزه اى که سرانجامش شهادت این زن با ایمان بود.     بر طبق نظر فوق هم تناقض ظاهری که ممکن است برای برخی پیش آید بر طرف می شود. (ر. ک: تفسیر نمونه، ج 14، ص421 -   425). پاورقی: 1- «الْخَبِیثاتُ لِلْخَبِیثِینَ وَ الْخَبِیثُونَ لِلْخَبِیثاتِ وَ الطَّیِّباتُ لِلطَّیِّبِینَ وَ الطَّیِّبُونَ لِلطَّیِّباتِ أُولئِکَ مُبَرَّؤُنَ مِمَّا یَقُولُونَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَرِیمٌ ».     .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه