بر اثر اختلافات خانوادگى از جانب شوهرم، به صورت توافقى از هم جدا شديم. مهريّه خود را بذل كردم، و قرار شد در مدّت عدّه رجوع كنيم؛ ولى ايشان بدون اطّلاع من، با محضردار تبانى نموده، و حقّ و حقوق مرا اسقاط كرد. هنگامى كه در مدّت عدّه به شوهرم رجوع كردم، محضردار گفت: «حقّ رجوع نداريد، و نمىتوانيد به مهريّه يا به همسرتان رجوع كنيد» گويا او جدا از حكم دادگاه، يكسرى مطالبى به نفع شوهرم در سند طلاق اضافه كرده بود؛ از جمله اين كه بدون اطّلاع بنده حقّ رجوع به مهريّه را از من اسقاط كرده بود. و تخلّف محضردار براى دادگاه محرز شده و رئيس اداره ثبت اسناد رسمى اراك نيز تخلّف او را تأييد كرده است. متأسّفانه بدون اين كه معناى اسقاط را بدانم، و بدون اين كه بفهم شوهرم و محضردار تمام حق و حقوقم را تضييع كردهاند، سند طلاق را امضا كردم. حكم شرع چيست؟

در صورتى كه ثابت شود اسقاط حقّ شما به صورت تبانى بوده حق داريد در مدّت عدّه رجوع به بذل كنيد، و اگر مدّت عدّه به خاطر امتناع شوهر گذشته، بعد از عدّه نيز مىتوانيد رجوع به بذل كنيد. علاوه بر اين كه رجوع به بذل حكم است نه حق، و قابل اسقاط نيست. .

پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

مرجع: آیت الله مکارم شیرازی

ایجاد شده در 1400/12/14

لینک کوتاه