با توجّه به وظیفه امر به معروف و نهى از منکر حزب در عرصه اجتماعى وسیاسى، اگر اقدامى از نظر حزب منکر محسوب شود ـ طبق نظر کارشناسى حزب که با مشورت و تبادل نظر با کارشناسان و متخصّصین آن امر بدست آمده است، حزب اگر تشخیص دهد که تصویب قانونى، یا اقدامى و ارتباطى برخلاف مصالح اسلام است ـ مراتب امر به معروف و نهى از منکر در این مورد چگونه است؟ آیا وظیفه اى ندارد و باید سکوت کند یا باید اعتراض نماید؟ و اگر قانون مصوّب باشد، آیا حزب باید از آن قانون اطاعت کند؟
حزب باید نظر خود را به شکل مستدل بیان دارد و در اختیار مسؤولین بگذارد؛ ولى هرگاه به صورت قانونى درآید باید از قانون تبعیّت کند. منبع: استفتائات جدید، آیت الله العظمی مکارم شیرازی دام ظله، جلد 4، تهیه و تنظیم: ابوالقاسم علیان نژادی، قم: انتشارات امام علی بن ابی‌طالب علیه السلام، 1393.