بر اساس آیات 146 تا 148 سوره شعراء، قوم ثمود در سرزمینی پر از چشمه های آب و باغهای رنگارنگ زندگی می نمودند، اما در آیه 28 سوره قمر، وضعیت آنان چنان ترسیم شده است که گویا در سرزمین آنها، تنها یک چشمه آب وجود داشته که آنان مجبور بودند آب اندک آن را با شتر صالح تقسیم نمایند. به نظر شما کدام یک از موارد فوق صحیح است؟

نگاه دقیق به جزئیات موجود در آیات و روایات پیرامون داستان تقسیم آب، میان قوم ثمود و شتر صالح نشان می دهد که سرزمین آنها حتی پس از خروج این شتر از دل کوه، سرزمینی پرآب بوده است و آنچه در نهایت این قوم را به طغیان و سرکشی در برابر فرمان خدا و کشتن شتر کشاند، فشار ناشی از کمبود آب در اثر تقسیم آن میان آنها و شتر نبود، بلکه علت اصلی ، روحیه لجوجشان بود که نمی توانستند تحمل کنند همه آب های سرزمینشان یک روز در میان وقف شتر باشد و حتی با وجود این که در روز نوبت شتر، همه نیازشان با شیرش برآورده می شد، آنها حق هیچ گونه استفاده ای نداشته باشند. کاربرد واژه «الماء» برای اشاره به منابع آبی این سرزمین در آیه 28سوره قمر به جای واژه «عیون» که در آیه 147سوره شعراء به کار رفته است، به هیچ وجه بیانگر کم آبی نیست؛ بلکه نشان دهنده دو شیوه متفاوت به کار گیری زبان است که در اولی از آب های آن سرزمین به صورت یک واحد منسجم سخن رفته است و در دومی به صورت تفصیلی و با بیان ویژگی. .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه