منظور از کلمه وحید در آیه 11 سوره مدثر چیست؟

«ذَرْنِی وَ مَنْ خَلَقْتُ وَحِیداً»[1] این آیه و آیات بعد در مورد ولید بن مغیره مخزومی یکی از سران معروف قریش نازل شده است. تعبیر به وحید(تنها) ممکن است توصیفی برای خالق باشد و یا برای مخلوق، در صورت اول نیز دو احتمال وجود دارد: نخست این که مرا با او تنها بگذار که خودم او را کیفر شدید دهم یا اینکه من تنها خودم او را آفریدم و این همه نعمت ها به او بخشیدم اما او نمک‏نشناسی کرد در صورت دوم نیز دو احتمال وجود دارد: ممکن است اشاره به این باشد که او در شکم مادر، و به هنگام تولد، تک و تنها بود. نه اموالی داشت و نه فرزندانی و این ها را همه بعداً به او بخشیدم یا اشاره به این که او خودش را وحید(شخص منحصر به فرد در میان عرب) می‏نامید. مشهور است که می‏گفت: «انا الوحید ابن الوحید؛ لیس لی فی العرب نظیر و لا لابی نظیر! من منحصر به فرد و فرزند منحصر به فردم! در عرب نه نظیری برای من وجود دارد و نه برای پدرم!»[2] این مطلب به عنوان استهزا در آیه تکرار شده است. ولی از میان همه این تفسیرهای چهار گانه، تفسیر اول از همه مناسب تر است.[3]   .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه