مسئله امامت مانند مسئله ی نبوت یک امر و مسئله ی الهی است و چون این انتخاب بدست خداست، پس او مى داند که چه کسانى این شایستگى را دارند، بنا بر این مشیّت حضرت حق و اراده خداوند نقش اصلى را در این قضیّه ایفا مى کند.و همان گونه که از روایات استفاده مى شود، امامت، عهد و امانتى الهى است و جز به کسانى که مى توانند این امانت را حفظ کنند سپرده نمى شود.بنابر این چون در بین فرزندان حضرت مجتبى(علیه السلام) کسى واجد این صلاحیتها نبود ولى در بین فرزندان امام حسین(علیه السلام)کسانى واجد آن بوده اند، لذا فرزندان امام حسین(علیه السلام) به مقام نبابت و جانشینى برگزیده شده اندواین گونه اشکالات ناشی ازعدم درک مقام امامت و قیاس آن به مسائل عرفی است.