کودکی ۳ و نیم ساله دارم که از بدو تولد کوتاهی تاندون پشت ساق پا دارد و روی نوک پنجه راه میرود. تا همین اواخر کلاس کار درمانی میرفت و از کفش طبی استفاده می کرد. در حال حاضر اصلا در کلاس همکاری نمیکند و ناچارا کلاس ها رو قطع کردم. بنا به گفته کاردرمانش، عضلات خیلی سفتی دارد و با کاردرمانی جواب نمیگیرد. جراحی آن چگونه است. آیا عمل سختی می باشد؟

پاسخ از آقای دکتر مهرداد منصوری، متخصص ارتوپدی: کوتاهی عضلات پشت ساق یا تاندون آشیل معمولا در بیماری های عضلانی عصبی ایجاد میشود. بطور مثال در بیماری پولیومیلیت یا فلج اطفال عضلات پشت ساق کوتاه میشوند و یا در بیماری فلج مغزی این عضلات انقباض غیر ارادی دارند. این انقباض یا کوتاهی موجب میشود تا بر اثر کشش تاندون آشیل بر روی مچ پا، کف پا به پایین آمده و بیمار بر روی پنجه پا راه برود. این تغییر شکل مچ و کف پا را در اصطلاح اکواینوس Equinus میگویند. اکواینوس یا روی پنجه بودن راه رفتن را مشکل میکند. این تغییر شکل ممکن است در ابتدا قابل انعطاف باشد یعنی میتوان با فشار دست کف پا را در حالت عمود بر ساق قرار داد ولی بعد از مدتی اکواینوس حالت فیکس و خشکی به خود میگیرد که دیگر با فشار دست قابل اصلاح نیست. اگر این تغییر شکل برای مدت طولانی باقی بماند شکل استخوان ها و مفاصل مچ و کف پا را هم تغییر میدهد. این تغییر شکل در بسیاری اوقات نیاز به جراحی دارد. جراحی هر چه زودتر انجام شود بهتر و راحتتر بوده و نتایج درمانی بهتری هم دارد. در مواردی که اکواینوس فقط به علت تغییر در عضلات پشت ساق و تاندون آشیل ایجاد شده باشد عمل جراحی آن ساده است و بصورت بلند کردن تاندون آشیل انجام میشود. در این عمل جراحی شکاف هایی در تاندون آشیل داده شده و طول آن بلند میشود. با بلند شدن آشیل، مچ پا این امکان را میابد که بیشتر به سمت پشت و بالا رفته و کف پا و پاشنه بیمار بتوانند در حین ایستادن بر روی زمین استوار شوند. در صورتی که به علت ازمان بیماری استخوان ها و مفاصل مچ پا هم تغییر کرده باشند نیاز به عمل جراحی بر روی استخوان ها وجود خواهد داشت که مسلما عمل بزرگتر و پیچیده تری خواهد بود. ​​​​​​​​​​​​​​منبع: ایران ارتوپد .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه