ویژگی‌های جامعه منتظر ظهور امام زمان مریم شعبان چکیده اوضاع دنیا آشفته و اسف‌ناک است؛ بی‌عدالتی و ظلم، جای عدالت‌محوری و عدل را گرفته، تزویر و ریا و دروغ‌گویی حاکم شده و بی‌اعتمادی و غرور و زور بر مظلومان حکم‌رانی می‌کند؛ پیش‌رفت‌های مادی به اوج خود رسیده، معنویات کم‌رنگ و بی‌روح شده، دین‌داری و یقین از جوامع بشری رخت بربسته، ادیان یا به فراموشی سپرده یا تحریف شده‌اند و بشر کاملاً سردرگم و ناامید گشته است.

ویژگی‌های جامعه منتظر ظهور امام زمان مریم شعبان چکیده اوضاع دنیا آشفته و اسف‌ناک است؛ بی‌عدالتی و ظلم، جای عدالت‌محوری و عدل را گرفته، تزویر و ریا و دروغ‌گویی حاکم شده و بی‌اعتمادی و غرور و زور بر مظلومان حکم‌رانی می‌کند؛ پیش‌رفت‌های مادی به اوج خود رسیده، معنویات کم‌رنگ و بی‌روح شده، دین‌داری و یقین از جوامع بشری رخت بربسته، ادیان یا به فراموشی سپرده یا تحریف شده‌اند و بشر کاملاً سردرگم و ناامید گشته است. اینها شاید نشانه‌هایی از ظهور منجی باشد. حال در این اوضاع و احوال، منتظران چه وضعی دارند؟ آیا دست روی دست بگذارند و هر چه را پیش آید، خوش دارند؟ وظایف آنان چیست؟ چگونه شناخته می‌شوند؟ این مقاله با معرفی شاخص‌های جامعه منتظر واقعی، به ویژگی‌های آن می‌پردازد؛ از جمله: توحیدگرایی، آمادگی روحی و نظامی، امر به معروف و نهی از منکر و مبارزه با دام شیاطین. مقدمه «اَنَّ الارضَ یَرِثُها عبادِیَ الصّالحُون»؛1 حکومت زمین سرانجام به دست بندگان صالح ما خواهد افتاد. سلام بر مهدی، انتظار سبز دوران‌ها، آرمان مجسم عدالت‌خواهان، برگزیدة اعصار، ذخیرة جاویدان الهی و نویدبخش صبح در شب انتظار! سلام بر منتظران راهش، عاشقان گم‌نام و نشان، مردمان صبور و عدالت‌پیشه، ندبه‌خوانان امیدوارش! سلام بر جامعه مهدوی، مدرسه دانش‌آموزان عاشق، کلاس استادِ پشتِ پرده، دانش‌آموزان بی‌ریا و صبور، نگاه‌های امیدبخش و انتظارآفرینِ و قانون شیرینِ او! در قرآن کریم درباره مسائل آیندة دوران و حوادث آخرالزمان و حکومت خوبان و صالحان سخن بسیار آمده که آیه گفته شده از این گونه آیات است. مفسران اسلامی این‌گونه آیات را طبق مدارک حدیثی و تفسیری، به مهدی و ظهور آخرالزمان مربوط دانسته‌اند. امام محمد باقر(ع) می‌فرماید:این بندگان صالح و شایسته که وارثان زمین شوند، اصحاب مهدی هستند، در آخر الزمان. پیامبر و امامان معصوم از جانب خدا، برای تصدی مقام زمام‌داری و اداره امور مسلمانان منصوب گشته‌اند و باید در این راه تلاش و جدیت نمایند، اما وظیفه اصلی بر عهدة مسلمانان نهاده شده که در تأسیس و تحکیم حکومت اسلامی بکوشند و اکنون که به وجود معصوم دست‌رسی نیست، برای تأسیس حکومت اسلامی و اجرای قوانین و برنامه‌های سیاسی و اجتماعی اسلام تلاش و جدیت نمایند. هرج و مرج در جامعة منتظر ظهور راهی ندارد؛ چون حکومت واحدی جامعه را راه‌نمایی می‌کند و همه از آن تبعیت می‌کنند. در این حکومت صالحان، هر کس به وظیفه خود آشناست و خود را به انجام دادن وظیفه‌اش مکلف می‌داند. جامعه‌ای که مهدی آن را بنا خواهد کرد «جامعة صلواتی» است. جهانی به این معنا که او یک‌باره با همه مظاهر ظلم و جنایت در گوشه و کنار عالم برخورد می‌نماید و همه جنگ‌ها را تمام می‌کند. می‌جنگد اما برای صلحی که با عدالت توأم خواهد بود. عدالت و محبت شعار جامعه مهدی است. شهروندان این جامعه برای سودجویی مادی خود نمی‌کوشند؛ چون همه در پی خدمت رساندن به یک‌دیگرند. پس جامعة مهدی جامعه‌ای صلواتی خواهد بود. باید جامعه منتظر آن حضرت را به آرمان‌های این جامعه صلواتی نزدیک‌تر سازیم. جامعه مهدوی، جامعه منتظر ظهور، جامعه صلواتی و جامعه آرمان‌خواه، همه و همه یک چیز است و آن هم پل رسیدن به حضرت مهدی(عج). آشنایی با بایسته‌های عملی (آشنایی با داعی به مهدی و ارتباط معنوی با امام زمان(عج)) و بایسته‌های نظری (شناخت همه‌جانبة فرهنگ مهدویت و انتظار) جامعه ما را به جامعه منتظر ظهور واقعی تبدیل خواهد کرد. ویژگی‌های جامعة منتظر شاید آنان که خوب درک می‌کنند بتوانند مبشر کسی باشند که ما را راه وصول به پایة او نیست و راه ظهور او را آماده کنند. ما امروز نظاره‌گر صحنه‌های دل‌خراشی هستیم بر فراز جغرافیای جهان، پرچم ظلم و تجاوز و تبعیض را در اهتزاز می‌بینیم. فساد در همه جوانب حیات، اقتصاد و فرهنگ، اخلاق و سیاست و دیگر شئون زندگی میدان‌دار است. اختلاف طبقاتی، استعمار در شکل‌های جدید و بدیع و تروریسم دولتی به نام مبارزه با تروریسم، تضییع حقوق انسان‌‌ها به نام دفاع از حقوق بشر و اشتغال کشورهای اسلامی به نام دموکراسی، همه و همه گواه آن است که عدالت مرده و فضیلت و انسانیت کم‌رنگ شده است و باید مصلحی جامع و کامل ظهور یابد و به همه این امور پایان دهد و اجتماعی عادل و قرآنی بسازد. اکنون که عصرغیبت و دوران محرومیت از ظهور است، باید با حبل محکم انتظار، خود را برای فرج آن حضرت آماده سازیم. باید بر اساس موازین صحیح (معتبر و مستند) اعمال خود را تنظیم نماییم. باید فریب ادعاهای افراد آلوده به دنیا که از هر امری خصوصاً مقدّسات برای رسیدن به اهداف خود استفاده می‌نمایند، نخوریم. باید دین را از آگاهان به دین و شریعت بیاموزیم و به آن عمل کنیم و فرهنگ صحیح و عمیق انتظار را در جامعه خود در همه طبقات پیاده نماییم و بالاخره باید جامعه‌ای در حد امکان، مهدوی داشته باشیم. با الهام از سخنان حضرت آیت‌الله لنکرانی باید دید چه جامعه‌ای مهدوی به شمار می‌آید و مراد از این جامعه چه نوع اجتماعی است. به جرئت می‌توان گفت، هر جامعه‌ای شامل افرادی است که در آن با ویژگی‌ها، عادات و ایده‌های متفاوت زندگی می‌کنند که به دنبال هدف‌های معنوی و مادی خود هستند. این جوامع یا اسلامی‌‌اند یا غیراسلامی. جامعه مهدوی به جوامع اسلامی اختصاص دارد؛ جامعه‌ای که مراد آن مهدی(عج) است؛ جامعه‌ای هدف‌مند که همواره از سایة توجهات امام عصرش لذت می‌برد. در چنین جامعه‌ای مهدی(عج) موعود است. همه منتظر ظهور اویند تا از پشت پردة غیبت به در آید. مردمان این جامعه همواره دنبال یار می‌گردند؛ حتی در قلب‌های شکستة خویش، با دیدن اوضاع نابه‌سامان جامعه رنجیده می‌شوند و ظهور او را مشتاقانه از خدا می‌خواهند. این جامعه همان جامعة منتظر و مهدوی است. ویژگی‌های عصر قبل از ظهور، منتظران واقعی را مشتاق‌تر و تشنه‌تر می‌کند. در عصر قبل از ظهور دین‌دار بودن دشوار می‌گردد؛ فرد مسلمان وارد مسجد می‌شود و نماز نمی‌خواند. مردان به شکل زنان و زنان به شکل مردان درمی‌آیند‌؛ بی‌اعتمادی و نفاق ظاهر می‌شود و... در چنین اجتماعی که هزاران مشکل دیگر نیز در آن به وقوع می‌پیوندد، منتظران مهدی(عج) چه باید بکنند؟ حال ویژگی‌های جامعه منتظر مهدی را بررسی می‌کنیم: الف) توحیدگرایی بعد توحیدی انتظار یکی از ویژگی‌های مهم منتظران است که همواره باید بدان توجه داشته باشند. انتظار، منتظران را متوجه مبدأ عالم می‌کند؛ متوجه منشأ و مبدأ همه هست‌ها و موجودات. مهدی بنده خدا و خلیفه الهی و ولی خدا در زمین برای استقرار بخشیدن به دین خدا و نجات جامعة بشری است. منتظران همواره باید از درگاه لایزال الهی مهدی را بطلبند و برای تعجیل در ظهور او دعا کنند. در این امر، همواره به خدای متعال توجه می‌شود. این علم را از پیشوایان گرفته‌ایم. پیامبر اکرم(ص) در فضیلت انتظار می‌فرمایند:افضلُ اعمالِ امّتی، ‌انتظارُ الفرجِ مِنَ الله عزّوجلّ؛ بهترین اعمال امت من، انتظار رسیدن فرج است از نزد خدای عزیز جلیل. و این یعنی بعد توحیدگرایی انتظار. ب) نبوت‌گرایی و امامت‌گرایی مهدی، از اهل‌بیت و حتی از صدیقین و خاتم ائمه طاهرین است. منتظران، چشم به راه کسی هستند که در او آثار و صفات پیامبران گرد آمده؛ کسی که امامان پیشین یکایک او را یاد کرده‌اند. وجود مهدی و انتظار او بزرگ‌ترین تأکید بر اصل اعتقادی امامت و رهبری است و همة اینها یعنی یادکردن اعتقادی و مکتبی پیامبری و پیامبران و توجه دادن به اصل مهم نبوت و امامت. جامعه منتظر باید اصول بنیادی نبوت و امامت را تبیین و ترویج نمایند. ج) توجه به مسئلة معاد و قیامت جامعة منتظر همواره به یاد مرگ و حساب‌رسی است. معاد یعنی بازگشت انسان به نزد خدا و ورود به جهان پایدار و شروع زندگی اصلی. ظهور مهدی(عج) از «اشراط ساعت» است، یعنی علایم قیامت یکی از نشانه‌های حتمی قیام قیامت و فرارسیدن رستاخیز ظهور مهدی(عج) به شمار می‌آید. این مسئله نیز در توجه جامعه منتظر به معاد نقش به سزایی خواهد داشت. پس مسئلة انتظار موعود با اصل اعتقادی معاد رابطة عمیقی دارد. د) گسترش امر به معروف و نهی از منکر «یؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْیوْمِ الآخِرِ وَیأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَینْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ وَیسَارِعُونَ فِی الْخَیرَاتِ وَأُوْلَئِکَ مِنَ الصَّالِحِینَ». به خدا و روز قیامت ایمان دارند؛ و به کار پسندیده فرمان مى دهند و از کار ناپسند بازمى دارند؛ و در کارهاى نیک شتاب مى کنند، و آنان از شایستگانند. امر به معروف و نهی از منکر یکی از تکالیف عمدة دینی است. فرایض الهی با توجه داشتن به این دو امر برقرار می‌ماند و جامعة دینی از انحراف می‌رهد. خشنودی مهدی(ع) در آن است که «معروف» عملی شود و «منکر» ترک گردد. بنابراین جامعه منتظر نمی‌تواند در این مورد بی‌اعتنا باشد. مهدی، در عصر ظهور، خود بزرگ‌ترین آمر و ناهی خواهد بود، پس چگونه جامعة منتظرش خشنودی او را نخواهد و دستور او را عملی نکند و در راه اصلاح جامعه نکوشد؟ هـ) اتحاد جامعه جهانی و پرورش نیروی انسانی وحدت جامعة جهانی، زمینه شکل‌گیری حکومت جهانی امام زمان(عج) است. امت اسلام امت واحده به شمار می‌آید و همه باید خدا را پرستش کنند. تعدد جوامع و امم و پرستش افراد و خدایان و معبودهای متعدد برای خود گزیدن، شرک به خدای واحد را موجب می‌شود و سردرگمی و تشتت افکار و انحرافات را باعث می‌گردد. جامعة منتظر، جهان را دارای نظامی واحد می‌دانند، چون یک خدا دارند، پس در چنین جامعه‌ای فقط خداوند حاکم است، بنابراین جامعه نیز واحد خواهد بود. منتظران مهدی هیچ‌گاه عامل تفرقه و اغتشاش نیستند، بلکه سعی دارند همه را متحد کنند، عقاید را به هم نزدیک گردانند و فرهنگ اتحاد و یک‌دلی را ترویج دهند؛ زیرا می‌دانند که وحدت زمینة شکل‌گیری حکومت موعودشان است. منتظران واقعی جامعة آن حضرت را برای همه می‌خواهند نه فقط برای خود و برای پیشبرد چنین هدفی، در پی جذب نیروی فعال و سازنده انسانی هستند که در واقع ارتش انقلاب جهانی را تشکیل می‌دهد. و) آمادگی ابعاد روحی، نظامی و فرهنگی در اقتصاد آموخته‌ایم که همواره عرضه در مقابل تقاضاست؛ تا تقاضایی نباشد، عرضه هر نوع برنامه مادی و معنوی مؤثر نخواهد شد. تا در اعماق دل مردم تقاضا و درخواستی برای ظهور نباشد، عرضه کاری بیهوده خواهد بود. جامعه منتظر تقاضای روحی‌اش را به شدت دنبال می‌کند و دمی از این عمل خسته نمی‌گردد و مطمئن است که عرضه‌اش به وقوع می‌پیوندد، بنابراین هیچ گاه ناامید نمی‌شود. مهدی(عج) قیامی عظیم خواهد کرد پس سزاوار نیست که منتظرانش آمادگی این قیام را نداشته باشند. منتظر باید همیشه آمادگی نظامی داشته باشد تا هنگام ظهور و طلوع خورشید مهربانی، به صف پیکارگران رکاب مهدی(عج) بپیوندد و در آن نبرد عظیم، کمک‌رسان و حماسه‌آفرین باشد. امام صادق(ع) در این باره می‌فرمایند:لِیعُدَّنَّ اَحَدُکُم لِخُروج القائم، وَلَوسهْماً. فانَّ اللهَ اذا علم ذلک من نیّتهِ، رَجَوتُ لِاَنْ ینسیءَ فی عُمرِهِ حتّی یُدرکه وَیَکونَ مِن اَعوانِه و انصارهِ؛ باید هر یک از شما برای خروج قائم اسلحه تهیه کنید، اگرچه یک نیزه؛ چون وقتی خداوند ببیند کسی به نیت یاری مهدی اسلحه تهیه کرده، امید است عمر او را دراز کند تا ظهور را درک نماید و از یاوران مهدی باشد. و نیز خداوند می‌فرماید:«وَجَاهِدُوا فِی اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ»؛ در راه خدا حق جهاد را انجام دهید. پس جامعة منتظر باید آمادگی روحی و نظامی نیز در جهت ظهور داشته باشد. از سوی دیگر، برای برقراری حکومت جهانی، بر اساس عدل و داد به پیشرفت دانش‌ها و فرهنگ‌های اجتماعی و مردمی نیاز فراوانی دارد که آن نیز بدون پیشرفت فکری و گذشت زمان ممکن نیست. جامعه منتظر باید برای برقراری این حکومت جهانی در تکامل علوم و فرهنگ‌های انسانی تلاش کند. ز) تکامل وسایل ارتباط‌جمعی حکومت جهانی مهدی(عج) به وجود وسایل کامل ارتباط‌جمعی نیاز دارد تا در پرتو آن بتواند مقررات و احکام و اصول انسانی را از طرق مختلف در مدت کوتاهی به مردم جهان اعلام کند. این موضوع به سعی و تلاش جامعة منتظر و منتظران ظهور نیاز دارد که با ارج نهادن به تکامل صنایع انسانی و پیشرفت همه‌جانبة ابعاد وسایل ارتباط‌جمعی، زمینة ظهور مهدی(عج) را آماده سازند. ح) انتظار سازنده و واقعی مفهوم تکلیف در انتظار سازنده فهمیده می‌شود که مورد توجه جامعة منتظر است. یعنی جامعة منتظر، جامعة مکلف نیز هست. علاوه بر این‌که دیدار امام دادگر را می‌خواهد، به مسئولیت‌های خود نیز آگاه است و در راه دست‌یابی به آرمان‌های متعالی‌اش گام برمی‌دارد. انتظار سازنده به مفهوم دست روی دست گذاشتن نیست که همه چیز را به حال خود رها کنیم تا سرانجام منجی ظهور کند، بلکه انتظار آگاهانه جز اصلاح و راستی ثمری ندارد و دست‌آورد مهم چنین انتظاری امید به آینده‌ای روشن است. در جامعة منتظر، هم تکالیف فردی و هم تکالیف اجتماعی با حساسیت خاصی رعایت و انجام می‌گردد. جامعه منتظر، سست و راکد و بی‌اعتنا و رها شده نیست، بلکه حساس و پویاست. اگر روزگار انتظار دوران فتور و سستی بود، تکلیف از همه سلب می‌شد و پیشوایان، ما را به رعایت فتوای الهی و چنگ زدن به ریسمان الهی سفارش نمی‌کردند. ط) گسترش عدالت و دادگری گسترش عدل و احسان از دیگر ویژگی‌های جامعة منتظر است که منتظران باید به آن ارج نهند. انتظار فرج، انتظار برای تحقق دادگستری حضرت مهدی(عج) است که با تزکیه، اعمال نیک، پالایش درونی، تنفر از ستم و دفاع از حق توأم ‌باشد. انتظار فرج تعهدآفرین و مسئولیت‌ساز است و با راحت‌طلبی و اشرافی‌گرایی و بی‌عدالتی و ظلم منافات دارد. جامعه منتظر باید عدالت‌پیشه و عدالت‌محور باشد تا نمونه‌ای از عدل مهدی(عج) به شمار آید؛ جامعه‌ای که در انتظار تحقق عدل و داد است، خود باید مقوم و مؤید عدل در اجتماع باشد تا آیینة تمام‌نمای حکومت منجی دادگستر گردد. قرآن کریم می‌فرماید:«إِنَّ اللّهَ یأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالإِحْسَانِ»؛ خداوند به اقامة عدل و اشاعة احسان امر می‌کند. باید توجه داشت که سخن از عدالت و دادگری، در اسلام و قرآن اصلی بنیادی و همه‌گیر است. ی) پیوند و ارتباط با امام زمان(عج) در زمان غیبت مردم جامعة منتظر، با دعاها، زیارت‌ها، نمازها و صلوات و توسلات مرتبط با امام عصر(عج) آشنا هستند. این نخستین قدم در راه ایجاد ارتباط با امام عصر است و قطعاً با مواظبت از کارهایی که از آنها یاد شد، رفته‌رفته روح انتظار در منتظران زنده‌تر می‌شود و پیوند معنوی مستحکم‌تری با امام زمان(عج) برقرار می‌گردد. باید حضور امام را بیش از پیش در زندگی فردی و اجتماعی خود احساس کرد، آن حضرت را بر رفتار و گفتار و پندار خود شاهد و ناظر بدانیم. این حداقل وظیفه‌ای است که جامعة منتظر می‌تواند در برابر محبت خدا داشته باشد و زمینه‌ساز مناسبی برای ظهور گردد. در دوران غیبت کبرا، غفلت مردم از حقایق و فراموشی ارتباط با امام عصر، باعث شده تا به آن عزیز بی‌توجهی شود. لازم است شیعیان برای گرفتار نشدن در دام شیطان، به امام زمان خود متمسک شوند و پیوند معنوی بالایی با او برقرار سازند. ک) پیروی از ولایت فقیه و خط رهبری امام صادق(ع) در مورد پیروی از خط رهبری در دوران غیبت کبرا می‌فرمایند: اذا کانَ ذلک، فَتَمسَّکُوا بالاَمرِ الَاوَّل، ‌حَتَّی یَتَبیَّنَ لَکُمُ الآخَر... و والِ مَن کُنتَ تُوالی... هرگاه زمان غیبت فرا رسید، به دستورهای امامان پیشین چنگ زنید تا امام آخرین ظهور کند... همواره در خط رهبری و ولایت حقّه جای داشته باشید. علامه مجلسی در بیان این احادیث و تعالیم می‌فرمایند: مقصود از این احادیث، این است که در عصر غیبت، در امر دین متزلزل نشوید و در مقام عمل حیرتی به خود راه ندهید؛ در اصول و فروع دین، به آن‌چه از امامان به دست شما رسیده چنگ زنید و عمل به دین را ترک نکنید و از دین خدا روی مگردانید تا زمانی که امام شما ظاهر شود... به یقین جامعه منتظر که جامعه‌ای مهدوی است، همواره این اصول را در نظر دارد و همین پیروی همه‌جانبه را شعار و پیشة خویش می‌سازد. ل) شکیبایی و پرهیز از ناامیدی انتظارُ الفَرَجِ بالصَّبرِ، عبادةٌ؛ چشم به راه فرج داشتن، با صبر و بردباری، عبادت است. توصیه به صبر برای منتظران، به معنای شکیبایی در مورد غیبت امام و برای رفع دغدغة خاطر و دوری از لغزش دربارة اصل فرج است. بنابراین، صبر به منظور رفع تکلیف و ترک وظایف مکلفان نیست. جامعة منتظر، صبور و شکیباست و هیچ گاه بی‌روح و خسته نمی‌گردد. منتظران حکومت توحید و عدل، از هیچ امر و عاملی به ویژه از طول کشیدن عصر غیبت و فزون شدن قدرت کاذب قدرت‌مندان جهان، یأس به دل راه نمی‌دهند. امام علی(ع) می‌فرماید: اِنْتَظِرُوا الفَرجُ، و لاتیأسُوا مِن روحِ الله... فَاِنَّ اَحَبَّ الاَعمالِ الی اللهِ، انتظارُ الفرجِ؛ چشم به راه رسیدن فرج باشید و از کارگشایی و آسایش‌رسانی الهی نومید مباشید؛ زیرا بهترین اعمال، انتظار رسیدن فرج و گشایش است. حکومت مهدی(عج) حکومت امیدها و نویدهاست، بنابراین، باید بدان امیدوار بود و کوشید. جامعة منتظر واقعی ناامیدی را نمی‌شناسد و همواره تا رسیدن به امید راهی نمی‌بیند و درصدد پیمودن آن راه است. یأس در این جامعه راهی ندارد؛ چون از راه‌های شیطان است. حضرت علی(ع) در فضیلت صبر و مقام صابران در زمان غیبت امام زمان(عج) می‌فرمایند: طوبی لِصابرینِ فی غیبته، طوبی لِلمتقین علی محبة، اولئک الذین وصفهم الله فی کتابه و قالَ: «هدی للمتقین» الذینِ یومنونَ بالغیب؛ خوشا به حال صبرکنندگان در غیبتش! خوشا به حال برپا دارندگان محبتش! همان کسی که خداوند در کتابش چنین وصفشان فرموده: هدایتی است برای تقوا پیشه‌گان، همان کسانی که به غیبت ایمان آورده و باور دارند. م) مبارزه با شیطان و دام‌های آن شیطان از ابتدای خلقت بشر تاکنون در کرة زمین فعال‌ترین دشمن نمایندگان الهی بوده است. این موجود مختار، همیشه به صورت‌های مختلفی سعی کرده تا اراده و اختیار بشر را تضعیف نماید و برای منحرف کردنشان از صراط مستقیم، از هیچ کوششی فروگذار نکرده است. در قرآن کریم ده‌ها بار دربارة این دشمن قسم خوردة انسان‌ها هشدار می‌دهد. آشناسازی جوانان، نوجوانان و حتی کهن‌سالان، با معارف دین یعنی مسیر قرآن و اهل‌بیت(ع) از وظایف و ویژگی‌های جامعة منتظر مهدی(عج) در مقابل حربه‌های شیطان است و حقایق دین را برای آنان بازگو نمایند. جامعة منتظر ظهور در مقابل گناهان و اشتباهات هم‌نوعان خود هیچ‌گاه از عبارت «به من ربطی ندارد» استفاده نمی‌کند و در برابر اعمال ناشایست دیگران بی‌اعتنا نمی‌شود. راه‌های مقابله با شیطان در عصر غیبت برای منتظران عبارتند از: 1. از بین بردن صفات رذیلة خود و جامعه؛ 2. تمرین تهذیب نفس که چارة اصلی برای عمل به علم اعتقادات است؛ 3. اجرای مسئولانه امر به معروف و نهی از منکر؛ 4. پیروی از قرآن و اهل‌بیت و ولایت فقیه؛ 5. دوری از دشمنان قسم خوردة اسلام که اصول و عقاید ما را زیر سؤال می‌برند؛ 6. توبه از غفلت و دعا برای فرج امام زمان(عج)؛ 7. برقراری ارتباط روحی و معنوی با امام زمان. نتیجه جامعة منتظر ظهور از هدف خود لحظه‌ای نباید غافل گردد. هدف این جامعه داشتن جامعه‌ای مهدوی است که مورد پسند امام زمان(عج) قرار گیرد. این جامعه باید توحیدگرا باشد، به نبوت و معاد و ولایت فقیه توجه خاصی کند، امر به معروف و نهی از منکر را اجرا نماید، مهدی موعود را تبلیغ کند، صبور و امیدوار باشد، همیشه ظهور را آرزو کند و برای مبارزه با شیطان و تهذیب نفس و اجرای عدالت آماده باشد. عطر مهدی در جامعة منتظر ظهور به مشام می‌رسد. چون مهدی(عج) هم‌سایة دیوار به دیوار این جامعه است؛ جامعه‌ای که دعاهای فرج و ندبه‌اش کلاس درس است؛ کلاسی با دانش‌آموزان یک‌سان و یک‌سو که همه وظایف خود را می‌شناسند و انجام می‌دهند. هدف در این جامعه یک چیز است؛ زمینه‌سازی برای ظهور مهدی موعود(عج). منابع 1. ابراهیم امینی، دادگستر جهان، انتشارات شفق، زمستان 1369. 2. محمدرضا حکیمی، خورشید مغرب، انتشارات دلیل ما، قم 1382. 3. مهدی رکنی، نشانی از امام غایب(عج)، انتشارات آستان قدس رضوی، مشهد 1368. 4. آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی، گفتمان مهدویت، انتشارات مسجد مقدس جمکران، پاییز 1377. 5. سید محمّدرضا غیاثی کرمانی، حکومت مهدی و آخرالزمان از دیدگاه معصومین، انتشارات نورگستر، پاییز1380. 6. حسن رحیم‌پور ازغندی، جامعة صلواتی، نشریه رسالت، 19/5/85. 7. آیت‌الله فاضل لنکرانی، «پیام نیمه شعبان»، نشریه موعود، ص68. 8. «وحدت جامعة جهانی زمینه شکل‌گیری حکومت جهانی امام زمان(عج)»، نشریه خورشید مکه، ص39. 9. آیت‌الله مکارم شیرازی، فلسفه غیبت حضرت بقیة‌الله الاعظم، نشریه جمهوری اسلامی، 6/7/85. 10. «وقت ظهور، عطر حضور، مروری بر بایسته‌های تبلیغ فرهنگی مهدوی»، نشریه حزب‌الله اندیشه، 29/9/85. 11. علیرضا احمدی، بحران قبل از ظهور، نشریه رسالت، 29/4/85. 12. «مهدویت امیدها و نویدها»، نشریه حسبان، 31/3/85. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه