در سال ١٣۶٠ از زوجه‌ام جدا شدم، در حالى که از وى دو فرزند پسر داشتم. در سال ١٣۶٢ مجددا ازدواج کردم و اکنون داراى دو فرزند مى‌باشم. در سال ١٣۶٣ همسر سابقم ازدواج کرد، مدتى بعد صاحب فرزند شد، در زمانى که بچه دوّم را آبستن بود، فهميد در زمان طلاق در عادت به سر مى‌برده است. وى و همسرش به اين نتيجه رسيدند که بچه بايد سقط شود و آن‌ها از هم جدا شوند که اين عمل صورت گرفت. بفرماييد:١) نسبت من با همسر سابقم چيست؟ آيا محرم مى‌باشيم؟٢) آيا ما مى‌توانيم بدون خواندن صيغه‌ى مجدّد با هم زندگى کنيم و زناشويى داشته باشيم؟٣) حکم اولاد متولد شده از همسر دوّم چيست؟

زوجه به همسرى زوج اوّل باقى است و نياز به عقد جديد ندارد. اولاد از همسر دوّم، اولاد شبهه و ملحق به والدين است و سقط هم حرام است و اين در صورتى است که طلاق شخص غايب نبوده باشد و الا در مسأله‌ى ١٩٩٣ رساله و بعد آن بيان شده است. .

مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌الله بهجت قدس‌سره

مرجع: آیت الله بهجت قدس سره

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه