آيا هر سخن حقي را بايد بيان كرد ؟

كتمان حق ، حرام است ولي گفتن حق نيز بايد در صورت لزوم باشد . بسياري از سخنان حق اگر بدون زمينه سازي قبلي گفته شود ، مفاسدي را به بار مي آورد . شكر ، شيرين است ولي اگر اين شكر را به همين صورت در دهان كودكي بريزيم خفه مي شود . نبايد بگوييم اين شكر است و شيرين و بدن هم به مواد قندي نياز دارد ، بلكه بايد ابتدا اين شكر را در آب حل كنيم و به تدريج به كودك بدهيم .بسياري از حقايق را بايد با مقدمه مطرح كرد ، زيرا همه مردم آمادگي پذيرش يك باره سخن حق را ندارند . مردم به حمام مي روند و دوش آب را روي سر خود باز مي كنند ولي اگر آماده نباشد و شما بخواهيد يك ليوان آب سر آنها بريزيد ، با عكس العمل سختي مواجه مي شويد .دليل آنكه مردم دست مراجع را مي بوسند و خمس و سهم امام را به آنان مي پردازند ، ولي در پرداخت ماليات نشاط ندارند ، همين است كه مردم درباره خمس و زكات ، آيات و رواياتي از افراد مورد وثوق خود شنيده اند و از نظر اعتقادي و فرهنگي آمادگي پرداخت را پيدا كرده اند و همچنين به زيارت امام و امام زاده اي كه درباره او شناخت پيدا كرده اند و هزينه آن را به راحتي مي پردازند و به زيارتشان افتخار مي كنند ، اما اگر كسي را نشناسند در سلام كردن به او انگيزه لازم را ندارند . پس آمادگي اعتقادي و فكري شرط لازم است .منبع: پرسش هاي مهم پاسخ هاي كوتاه، حجت الاسلام محسن قرائتي .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه