در مكاني كه نامحرم وجود ندارد، چرا زنان بايد پوشيده نماز بخوانند؟

يكي از احكام نماز اين است كه نمازگزار بايد براي رعايت ادب و احترام به پيشگاه پروردگار عالَم قسمتي از بدنش را كه در حال غير نماز در شرايطي واجب است بپوشاند، در حال نماز نيز بپوشاند، گرچه هيچ كسي او را نبيند و در اتاق دربسته نماز بخواند. فقها فرموده‏اند: "مرد بايد در حال نماز اگر چه كسي (اعم از محرم و نامحرم) او را نمي‏بيند، عورتين خود را بپوشاند، و زن بايد در موقع نماز تمام بدن حتي سر و موي خود را بپوشاند، ولي پوشاندن صورت به مقداري كه در وضو شسته مي‏شود و دست‏ها تا مچ و پاها تا مچ پا لازم نيست، اما براي آن كه يقين كند كه مقدار واجب را پوشانده است، بايد مقداري از اطراف صورت و قدري پايين‏تر از مچ را هم بپوشاند".(1) بعضي در اين‏باره گفته‏اند كه در واقع تمام بدن زن غير از مواردي كه پوشش آن استثنا شده، عورت محسوب مي‏شود، به معناي چيزي كه نبايد در معرض ديد قرار گيرد و پوشانده شود و چون عورت مرد در حال نماز براي رعايت ادب بايد پوشانده شود، اگر چه كسي او را نمي‏بيند، در مورد زنان نيز چنين است، يعني بودن يا نبودن كسي، در اصل مسئله تفاوتي ايجاد نمي‏كند. پس پوشش در حال نماز براي محفوظ بودن از نامحرم نيست، بلكه براي رعايت شرايط حضور در محضر پروردگار در حال نماز است، از اين رو نماز گزار بايد خود را بپوشاند، گرچه كسي را نبيند. پي نوشت‏ها: 1. توضيح المسائل مراجع، ج 1، ص 463، مسئله 788 و 789. www.eporsesh.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه