با توجه به كم بودن احتمال ترك در معتادان، خطرپذيرى نكنيد. برخى خانم‏ها به دليل غلبه عشق و تصميم غيرعقلانى، و برخى از روى دلسوزى و به قصد كمك، خطر را مى‏پذيرند و يا معتادى كه ترك نكرده، به اميد اصلاح و ترك، ازدواج مى‏كنند كه تصميم درستى نيست. اين نهى بدان جهت است كه افزون بر لطمه‏هاى مادى و اقتصادى، اغلب معتادان، اختلال در شخصيت )عدم پايبندى به مقررات اجتماعى، عدم حس مسئوليت، دروغگويى، افسردگى(، كاهش ميل جنسى و... دارند و به طور قطع، مشكلاتى جدى را در زندگى زناشويى ايجاد خواهد كرد؛ بنابراين به او فرصت دهيد تا ترك كند و پس از ترك در صورتى كه با استفاده از راه‏هاى علمى تشخيص ترك، مطمئن شديد كه پاك شده است )ر.ك: ص 185 و 186(، ازدواج اشكالى ندارد؛ اما توجه داشته باشيد كه ادعاى ترك زير 6 ماه اعتبارى ندارد؛ زيرا حدود دو سوم معتادان ترك كرده، زير 6 ماه دوباره به اعتياد روى مى‏آورند. در صورتى مى‏توان اطمينان يافت كه دست كم يك سال از ترك گذشته باشد كه آن هم زمان ترك موقت است و پس از اين زمان وارد ترك دائم مى‏شود؛ زيرا براى بازسازى اندورفين )Endorphin( موجود در مغز، همين مقدار زمان لازم است. طبيعى است كه هر قدر از يك سال بگذرد، ضريب اطمينان بيشتر خواهد شد.