مفسران کلمۀ «و اضربوهن» (زنان را بزنید) در آیۀ نشوز را چگونه تفسیر و یا توجیه نموده‌اند؟

در تعالیم اسلام، زنان از جایگاه با ارزشی برخوردارند و در روایات پیامبر اکرم(ص) و ائمه(ع) مورد توصیف و تمجید قرار گرفته‌اند. در روایات ما زنان صالح به عنوان منشأ خیر و برکت و با ارزش‌تر از گرانبهاترین و بهترین متاع دنیا معرفی شده‌اند. هم‌چنین اسلام تنبیه زنان را ممنوع دانسته و مردانی را که مرتکب این عمل شوند، بدترین موجودات می‌داند. تنها یک مورد استثنا شده و آن زنانی هستند که حقوق شوهران‌شان را نادیده گرفته و موارد دیگر در هدایت آنان کارگر نیفتد. نشوز زنان و اجازۀ زدن آنها در آیۀ 34 سورۀ نساء، اشاره به این دسته از زنان است.در این آیه ابتدا صفات زنان شایسته و مطیع بیان شده است. سپس خداوند برای همسران زنانی که احتمال دارد ناشزه (ناسازگار) باشند، وظایفی را بیان می‌دارد. مرحلۀ اول، پند و اندرز نسبت به این‌گونه از زنان است. مرحلۀ دوم، دوری از آنها در بستر است که نسبت به مرحلۀ اول کمی شدیدتر است، و سپس در مرحلۀ سوم مسئلۀ زدن مطرح می‌شود. در این باره باید به چند نکته توجه داشت:این مرحله؛ آخرین مرحله است و طبیعی است در صورتی که مراحل پیشین جواب‌گو باشد، این مرحله اجرا نخواهد شد.تنبیه بدنی؛ طبق کتب فقهی، باید ملایم و خفیف بوده و باعث شکستگی و جراحت و کبودی بدن نشود.تنبیه بدنی؛ خود نیز دارای مراتبی است و حتی در روایات به زدن با چوب مسواک هم اشاره شده است. پس در صورتی که مرتبۀ پایین جواب‌گو باشد، مرتبۀ بالاتر جایز نخواهد بود.این مسئله مختص به زنان نبوده و در مسئلۀ ناسازگاری مردان نیز حاکم شرع موظف است مردان متخلف را از طرق مختلف و حتی تعزیر(تنبیه بدنی) به وظایف خود آشنا نماید. .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه