ما به آیه و روایتی در این باره برخورد نکردیم؛ البته در روایات آمده که هر کس چهل روز در تمام کارهایش اخلاص داشته باشد و آنها را برای رضای خداوند انجام دهد، خداوند حکمتش را در قلب او استوار و بر زبانش جاری می سازد.   در ضمن باید به چند نکته نیز توجه داشت:   1. انسان تا زمانی که در این دنیاست، از گزند آسیب های شیطان، در امان نیست. پس هیچگاه نمی توان خود را مصون از گناه پنداشت.   2.هیچ گاه نباید از رحمت خداوند مأیوس شد؛ و گناه هر چه تکرار شود، باز باب توبه مفتوح و باز است و همیشه باید به رحمت خداوند امیدوار بود.