آیا چهره اشخاص در قیامت به شکل لحظه مرگ است یا ممکن است چهره جوانیاش باشد؟ آیا میتواند به شکل دیگرى باشد؟

قیامت روز ظاهر شدن سیرت هاست (یوم تبلى السّرائر) و صورت هرکس در قیامت متناسب با سیرت و باطن حقیقى او و اعمالى است که در دنیا انجام داده است. بنابراین انسان هاى آلوده به گناه و فساد به صورت حیوانات و شیاطین محشور می گردند و تنها اهل ایمان و عمل صالح صورت حقیقى انسانى و سیماى نورانى و زیبا دارند.متون دینى دلالت بر آن دارند که زمین پیش از قیامت مانند جنین انسان هاست و بدن ها در آن شکل گرفته و در هنگامه قیامت آنها را از خود بیرون میراند؛ یعنى انسان ها تولدى جدید یافته و به زودى رشد میکنند. کفّار و اهل معاصى و مفاسد، از شدت هراس آن روز، به سرعت پیر و سالخورده می گردند: «یوما یجعل الولدان شیبا»1.ولى مونان و صالحان براى همیشه جوان و خوش سیما باقى مانده و با زیباترین صورت ها وارد بهشت می گردند.2همان طور که میدانید پاکدامنى براى خدا از همه چیز مهم تر است و طبق احادیث و قرآن، پاکدامنى با چهره کاملاً ارتباط دارد.قیافه، خواه زیبا و یا زشت، ملاک لیاقت نیست؛ بله؛ زیبایى؛ کمال است. ولى چنین نیست هر فردى که این کمال را داشته باشد و از این نعمت برخوردار باشد، داراى لیاقت و شایستگى درنزد خداوند نیز باشد.شاید دلیل چنین تصورى، این باشد که انبیاء و اولیاء غالبا داراى چهره اى زیبا بوده اند، این درست است؛ و دلیلش این است که خداوند به دلایلى از جمله اقبال مردم به ایشان، همه کمالات خصوصا کمالات ظاهرى را به ایشان داده است.معیارها و مؤلّفه هاى تقرّب انسان به خداوند از نظر قرآن کریم و روایات اسلامى عبارت است از: ایمان، یقین، تقوا، عمل صالح، ولایت پذیرى، اطاعت، عبادت، اخلاص، صداقت، اخلاق حسنه و مانند آن است.بنابراین کسب کمالات درونى و شخصیتى و همچنین سلوک عملى به سوى خداى متعال تا حدود زیادى بستگى به اصلاح صفات و ملکات اخلاقى و اخلاق اجتماعى دارد و این مقطع از مقاطع حساس سلوک و قرب الیاللّه است.خودخواهى، تکبر، عجب، غرور، حسادت، بخل و مانند آن، از موانع درونى راه خدا و تخریب کننده شخصیت انسانى انسان هستند که در این مرحله باید به ضد آنها، یعنى انسان دوستى، تواضع، انصاف، آگاهى، خیرخواهى و بخشندگى و مانند آن تبدیل شوند، تا بتواند در جامعه با بندگان خداى تعامل و زندگى آرامى داشته باشد و راه کمال به روى انسان گشوده گردد.پی نوشت:1. مزمل 73، آیه 17.2. براى آگاهى بیشتر ر.ک:الف. گذشته و آینده جهان، بیآزار شیرازى،ب. معاد، مکارم شیرازى، ج. معاد شناسى، علامه طهرانى.منبع: www.porseman.org .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه