من یک برادر سی و یک ساله دارم که از پارسال دچار دفع پروتئین شده اند . کراتین ایشان قبل از اینکه قرص مصرف کنند پایین بود. بعد از اینکه قرص مصرف کردند دفع پروتئین ایشان پایین آمد ولی کراتین ایشان از یک و دو به یک و نه رسیده است . همچنین با مصرف قرص ها صورت ایشان فوق العاده پف کرده و پاهای ایشان درد می کند . می خواستم ببینم راه حل این مشکل چیست ؟

پاسخ از آقای دکتر محمدرضا نوروزی، جراح و متخصص بیماری های کلیه و مجاری ادرار: این بیماری مربوط به متخصصین داخلی کلیه است افرادی که کار داخلی انجام می دهند به اسم نفرولوژیست . چون این بیماری نسج کلیه است . به صورت معمول کلیه نباید پروتئین دفع کند و نباید پروتئین از لابلای لوله ها و فیلتر های آن رد شود . اگر آسیبی در سلول های کارکرد کلیه حاصل شود پروتئین را از خود دفع می دهند و دفع پروتئین بیش از حد مجاز انجام می شود . گاهی اوقات این افراد زمینه دارند مثلاً کسانی که بیماری قند دارند ممکن است این مشکل را پیدا کنند . گاهی نیز یک عفونت در یک جایی قرار می گیرد و به دلیل عفونت این اتفاق رخ می دهد مثلاً یک عفونت گلو فرد می گیرد و درمان نمی کند ، آن باعث آسیب کلیوی می شود و آسیب دستگاه های تصفیه را ایجاد می کند . وقتی دفع پروتئین باشد باید علت آن را پیدا کرد چون نسبت به علت درمان ها متفاوت است . در بعضی از آنها باید رژیم غذایی داده شود، در بعضی موارد باید کورتون داده شود که این یک کار تخصصی و مربوط به پزشک است . معمولاً در این افراد از کلیه نمونه برداری می شود . افرادی که دفع پروتئین می کنند اشکال این است که در کلیه ی آنها رد پا و اثری از آسیب ایجاد می شود . این افراد باید رژیم غذایی خاص داشته باشند ، رژیم های متعادل پروتئینی داشته باشند . دائماً باید فشار خون آنها کنترل شود . عفونت دستگاه ادراری پیدا نکنند ممکن است بتوانیم بیماری را در این افراد کنترل کنیم ولی ممکن است نتوانیم برای آنها بهبودی کامل ایجاد کنیم . توصیه ی من به ایشان این است که زیر نظر یک همکار نفرولوژیست یا متخصص داخلی کلیه یا فوق تخصص کلیه قرار بگیرند . چون این بیماری مزمن است باید تا مدت های طولانی با پزشک در تماس باشند و با ایشان حرکت کنند و براساس تغییر وضعیت، داروی ایشان تغییر کند . کراتین یک ونیم هنوز خیلی بالا نیست. اگرچه بالاترین حد نرمال برای یک جوان تلقی می شود . باید تمهیدات لازم برای جلوگیری از پیشرفت بیماری برای این فرد انجام گیرد . و این جزء مواردی است که باید دائماً تحت نظر باشند . هرگونه تغییر در وضع دستگاه تناسلی و ادراری را باید جدی گرفت . ممکن است که یک علامت، نشانه ی یک بیماری وخیم باشد . تغییر در رنگ ادرار ، وجود خون در ادرار ، دردهایی مبهم در شکم که علتی برای آن پیدا نمی شود . ما در کهنسالان بیماری داریم مانند سرطان کلیه که هیچ نشانه ای ندارد و فقط گاهی فرد احساس می کند که معده ی او ناراحت است . وقتی بررسی می شود می بینیم که یک توده در داخل کلیه است . پس هرگونه درد مبهم در داخل شکم باید جدی گرفته شود . اگر افراد در معرض بعضی بیماری ها در خانواده بوده اند مثلاً مردانی که سرطان پروستات در خانواده ی آنها است، چهاربرابر در معرض خطر بیشتری هستند . کسانی که سیگار می کشند در معرض سرطان مثانه هستند . اگر یک قطره خون هم در ادرار دیده شد فرد باید مراجعه کند و جدی است . بخصوص در بیماری های بدخیم بعضی مواقع علامت وجود ندارد. مثلاً در آقایان سرطان پروستات بدون علامت است . اتفاقاً بیماری خوش خیم آن با علامت است . به مردهای بالای پنجاه سال ما توصیه می کنیم که برای چکاب مراجعه کنند و سالانه یک آزمایش خون و یک معاینه باید انجام دهند . تغییرات وضع ادرار ، بد آمدن ، گیر کردن ، آخر ادرار قطره قطره آمدن ، ماندن ادرار ، کم شدن فشار ادرار ، کم شدن جهش ادرار ، به دفعات دستشویی رفتن و تب ولرز همراه با سوزش ادرار باید جدی گرفته شود . خداوند یک نعمتی داده که این بیماری ها یک خروجی دارد که انسان می تواند ببیند و تغییرات آن را حس کند . اگر توده ای در پهلو احساس کردید ، دردهای مبهمی احساس کردید علامتی است که در دستگاه ادراری تناسلی اتفاقی در حال رخ دادن است و باید مراجعه کنید .www.ch3.ir .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه