عمر گفته است متعتان محللتان و انا احرمها ... منظور از متعه دوم چیست؟ لطفا زود جواب دهید.

عمر در زمان خلافت خود بدعتهایی را پایه گذاری نمود که از جمله آنها تحریم این دو متعه است .عمر گفت: متعتان کانتا علی عهد رسول الله و انا احرمهما و اعاقب یعنی دو متعه در زمان پیامبر اکرم صلوات الله علیه واله (حلال) بوده و من امروز آنها را حرام میکنم و مرتکبین آنها را به کیفر میرسانم. یکی متعه زنان و دیگری متعه حج.(تفسیر الرازی ج 2 / 167 وج 3 / 201 و 202 ط 1، شرح نهج البلاغة لابن أبى الحدید ج 12 / 251 و 252 وج 1 / 182، البیان والتبیان للجاحظ ج 2 / 223، أحکام القرآن للجصاص ج 1 / 342 و 345 وج 2 / 184، تفسیر القرطبى ج 2 / 270 وفى طبع آخر ج 2 / 39، المبسوط للسرخسی الحنفی باب القرآن من کتاب الحج وصححه ج، زاد المعاد لابن القیم ج 1 / 444 فقال ثبت عن عمر وفى طبع آخر ج 2 / 205 فصل اباحة متعة النساء، کنز العمال ج 8 / 293 و 294 ط 1، ضوء الشمس ج 2 / 94، سنن البیهقى ج 7 / 206، الغدیر للامینی ج 6 / 211، المغنى لابن قدامة ج 7 / 527، المحلى لابن حزم ج 7 / 107، شرح معانی الاثار باب مناسک الحج للطحاوی ص 374، مقدمة مرآة العقول ج 1 / 200.)پس دو متعه ای که عمر آنها را حرام کرد یکی ازدواج موقت است که به صیغه مشهور می باشد و یکی متعه حج که منظور از متعه حج این است که انسان در ماه هاى حج به قصد انجام حج تمتّع از میقات، لباس احرام بپوشد، سپس به خانه خدا بیاید و طواف کند و پس از سعى بین صفا و مروه، تقصیر نماید(گرفتن مقدارى از موى سر یا ریش یا ناخن را مى گویند) و از احرام درآید. آن گاه در همان سفر، دوباره از مکه لباس احرام بپوشد و مُحرِم شود; هر چند بهتر است که از مسجد الحرام مُحرِم شود. سپس به سوى عرفات و مشعر الحرام برود و اعمال حج را تا پایان به جاى آورد.با این اقدام، حج تمتّع و عمره آن را انجام داده است. واژه «متعه» به معناى بهره و لذّت بردن است. از آن جا که در این نوع حج، انجام امور ممنوع در حال احرام و لذّت بردن ها، در فاصله زمانى میان دو احرام مباح مى شود، از آن به متعه حج یاد مى شود. اما عمر آن را حرام کرد و گفت بین عمره تمتع و حج تمتع هم همه چیز حرام است تا اینکه حج تمام شود و به خیال خود می خواست به این وسیله یک خشکی مذهبی از خود نشان دهد و بگوید من حتی از پیامبر خدا هم مقدستتر و مذهبی تر هستم!!! در حالى که این پندار نادرستى است، چون علاوه بر جواز آن توسط خدا و پیامبرش ، حجّ و عمره دو برنامه جداگانه است که ممکن است حتّى بیش از یک ماه میان آنها فاصله شود، مسلمانان در شوّال یا ذى القعده به مکّه مشرّف مى شوند و عمره را بجا مى آورند و تا روز هشتم ذى الحجّه آزاد مى باشند و سپس براى مراسم حج محرم مى شوند و به عرفات مى روند. این چه ایرادى دارد که عمر نسبت به آن از خود حسّاسیّت نشان داد و بدین وسیله بدعتی در دین ایجاد کرد. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه