علت اين که اديان بر تمام شئون انساني به خصوص حوزه تعليم و تربيت اشراف دارند چيست؟

پيش از شرح و تفصيل پاسخ این سوال، لازم است توضيحي کوتاه پيرامون معناي دين داده شود: واژه «دين» در لغت به معناي جزاء و پاداش است، و به معناي اطاعت و پيروي از فرمان نيز آمده است؛ و در اصطلاح عبارت است از مجموعه قواعد و قوانين و آدابي که انسان در سايه آن ها مي تواند به خدا نزديک شود و به سعادت دو جهان برسد و از نظر اخلاقي و تربيتي در مسير صحيح گام بردارد. بنابراين اديان الهي و در رأس آن ها دين اسلام که خاتم اديان است مجموعه قوانين و مقرّراتي است که بشر در راستاي کمال و سعادت خويش بدان نياز دارد به گونه اي که بدون آن، از نيل به هدايت و سعادت بازمانده و آفرينش او لغو و بي هدف مي گردد. در حالي که خداوند متعال مي فرمايد: «ما آسمان ها و زمين و موجودات ميان آن دو را جز به حق و هدف دار، نيافريديم». با توجه به معناي اصطلاحی دین و نياز مبرمي که بشر به آن دارد و با عنايت به علم بي پايان و قدرت تام خداوند حکيم و فياض مطلق، که واقف بر همه نيازها و شئون انساني مي باشد، طبيعي است که در مقام تقنين و وضع مقررات و اصول زندگي، جامع ترين وکامل ترين قانون را پديد مي آورد، چه آن که قانونی که از قانون گذاري آگاه از نهان و عيان عالم و موجودات و نيازهاي آن ها و برخواسته از علم و دانش بي پايان اوست در راستاي رفع نيازها و کمک به نيازمندي هاي آنان نيز جامع و مشرف بر همه امور آن ها خواهد بود. بر خلاف قوانيني غير الهي يعني بشري که در طول تاريخ خود به وضع و جعل آن اقدام نموده است و آکنده از هزاران نقص و کاستي بوده است؛ زيرا قانون گذاران آن از علم و دانش کافي برخوردار نبوده و واقف بر نيازهاي واقعي جوامع نبوده اند وچه بسا گاهي اقدام به وضع قوانين و مقرراتي نموده اند که نه تنها کمک به هدايت و نيل به سعادت انسان ها نکرده بلکه قافله انساني را به پرتگاه هاي هولناکي کشانده است. پس اديان الهي که به انگيزه هدايت بشر و رفع نيازهاي او در تمام شئون زندگي، از ناحيه خداوند منّان فرستاده شده به سه جهت داراي اشراف بر همه شئون انساني و بلکه همه عالم و موجودات است: الف: اديان آسمانی، قوانين الهي اندکه براي رفع همه نيازهاي بشر و همه موجودات، پديد آمده و بايد اشراف بر همه شئون زندگي داشته باشد. وَيَوْمَ نَبْعَثُ فِي کلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا عَلَيْهِم مِّنْ أَنفُسِهِمْ وَجِئْنَا بِک شَهِيدًا عَلَى هَؤُلاء وَنَزَّلْنَا عَلَيْک الْکتَابَ تِبْيَانًا لِّکلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَى لِلْمُسْلِمِينَ؛ و ما قرآن را (که آئين نامه ابدي) و بيان کننده و توضيح همه چيز است و هدايت و رحمت و بشارت براي تسليم شوندگان است بر تو نازل کرديم. و إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ يِهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ وَيُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا کبِيرًا؛ اين قرآن، به راهى كه استوارترين راه‏هاست، هدايت مى‏كند و به مؤمنانى كه اعمال صالح انجام مى‏دهند، بشارت مى‏دهد كه براى آنها پاداش بزرگى است. پس اين قرآن باید اشراف کامل بر همه شئون انساني داشته باشد تا او را به استوارترین راه راهنمائي کند. ب: قانون گذار و پديد آورنده اديان الهي و قوانين آسماني، خالق و پديد آورنده عالم و موجودات است که واقف بر همه‌ی نيازهاي پنهان و آشکار بشر و ساير موجودات است پس قانون او که دين اوست نيز براي رفع همه نيازهاي واقعي بشر بوده و نسخه اي است که براي درمان همه دردهاي جامعه بشري و عالم، پيچيده شده و داراي اشراف کامل بر همه شئون انساني است، زيرا بين جامعيت قانون و اشراف قانون گذار از حيث علم و قدرت ملازمه آشکار است. ج: دانش الهي و علوم خدا دادي انبياء و پيامبران الهي و امامان وجانشيان معصوم آنان نيز که مجريان اديان و قوانين آسماني بوده اند و توان و قدرت فوق العاده علمي در تبيين و تفسير و تطبيق قوانين الهي و کليات آن بر مصاديق جزئي و روز مره آن داشته اند، نیز نقش بسزايي در اشراف اديان الهي و سيطره آن بر شئون زندگي انساني داشته است. بر خلاف مجريان و مفسران قوانين بشري که انسان هاي معمولي بوده و نسبت به حقايق و مصادیق آن اغلب گرفتار نقص اطلاع و دچار خطا و اشتباه مي گردد. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه