اگر کسی بر عقاید اسلام مسلط نباشد و یک مسیحی به او بگوید که تو چرا اسلام را پذیرفته ای و حضرت محمد ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ پیامبر نیست و قرآن از طرف خدا نیامده است! چه گونه باید به او پاسخ گفت؟

در صورت نداشتن تخصص و اطلاعات کافي درباره دين مبين اسلام و نيز اديان مخالف، نبايد در برابر پيروان اين اديان قرار گرفت و نيز اجازه داده نشود که آنان سؤالات و شبهات خود را مطرح کنند بلکه آنان را بايد در برابر سؤالات و شبهات قرار داد و از مسيحيان بايد پرسيده شود که چرا مسيحيت را پذيرفته و به چه دليلي قائل به سه خدا شده اند و چرا مسيح را که بنده و مخلوق خدا است فرزند خدا پنداشته و قائل به خدايي او گرديده است و چرا در مسيحيت شريعت هيچ جايگاهي ندارد و چرا مسيحيان قائل اند که مسيح ـ عليه السلام ـ براي بخشيده شدن گناهان بشر قرباني شده است؟ تمام اين سؤالات و امثال آنها متوجه مسيحيان مي باشد که هيچ پاسخ معقولي براي آنها ندارند. به هر حال ما در اينجا به سؤالات یک فرد مسيحي که در سوال مطرح شده به صورت اجمال پاسخ مي‌گوئيم. تکليف عقلي هر انسان مکلف و ذي شعوري است که انتخاب يک دين از جانب او انتخابي آگاهانه و درست و با معيارهاي صحيح و منطقي باشد. بنابراين بايد ديد شاخصه ها و نشانه هاي دين کامل و برتر چيست؟ تا با يافتن آنها در يک ديانتي، حجت عقلي در پذيرش آن دين بر انسان تمام باشد. از منظر عقل، ديني کامل است که حداقل، شاخصه هاي ذيل را دارا باشد: 1. اصول و معارف بنيادي او عقلي، مستدل و منطبق با واقعيات باشد. 2. آموزه هاي نظري و عملي آن با فطرت و سرشت بشر هماهنگ و سازگار باشد. 3. جامعيت داشته باشد و تمام نيازهاي تکاملي و انساني او را تأمين نمايد. 4. متون و منابع اصلي آن از آفات تحريف و تغيير مصون مانده باشد. 5. عمل به دستورات عملي آن آسان باشد. حال بايد ديد از ميان اديان مطرح امروز مانند: يهوديت، مسيحيت و اسلام، کدام دين، واجد همه شاخصه هاي فوق است تا به حکم عقل، قبول و پذيرش آن بر ما الزام و تکليف باشد. اگر منصفانه داوري کنيم، تنها ديني که همه امتيازات ذکر شده را دارد؛ دين مقدس اسلام است. با يک نگاه اجمالي به ابعاد مختلف اين مکتب الهي و سپس مقايسه و تطبيق آن با مکاتب ديگر و خصوصا مسيحيت، اين حقيقت به خوبي آشکار مي گردد. که به عنوان نمونه موردي چند را ذکر مي‌کنيم: الف) در حوزه عقايد: مهم ترين اصل این حوزه در همه اديان الهي، توحيد مي باشد. توحيد اسلامي که عصاره آن در سوره توحيد متجلي است، با يک بيان بسيار زيبا، موجز و قابل فهم براي عموم انسان ها و در عين عميق بودن عبارات، تبيين شده است که هر کس به اندازه فکر و دانش خود آن را فهم مي‌کند. بر خلاف توحيد مسيحيت که در اثر ورود تحريف به اين ديانت، با خرافه تثليث و سه خدائي آميخته است که حتي خود علماء مسيحيت از توجيه و تبيين عقلائي آن ناتوانند چه رسد به عموم پيروان این دين. البته عقيده تثليث بعد از انتشار اعتقاد نامه نيقيه در سال 325 ميلادي در جهان مسيحيت رسميت يافت ب) صحت سند و سلامت متون و منابع مقدس از آفت تحريف و تغيير: قرآن کريم که کتاب مقدس مسلمانان است با انجيل مسيحيت اصلا قابل مقايسه نيست. زيرا در صحت صدور قرآن کريم از زبان شخص پيامبر اسلام حضرت محمد ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ و سلامت متن آن از آفت تحريف ميان علما و دانشمندان بزرگ اسلام از شيعه و سني اختلافي نيست و از نظر تاريخي نيز در آن ترديدي وجود ندارد، و همه بر اين امر اتفاق نظر دارند. بر خلاف کتاب مسيحيت يعني انجيل يا همان عهد جديد، که به عقيده خود مسيحيان، پس از عروج عيسي مسيح ـ عليه السلام ـ توسط حواريون و شاگردان آنها تدوين شده است. اهميت اين موضوع از آن رو است که اگر اعتبار کتاب مقدس و منبع اول يک دين متزلزل شود، تمام معارف و آموزه هاي برخواسته از آن نيز زير سؤال رفته و مورد ترديد قرار مي‌گيرد. و به همين ترتيب اگر موارد ديگري را در ميان اين دو مکتب به سنجش آورديم، مي توانيم از اين رهگذر به انتخاب دين کامل و برتر نائل آييم. که جز اسلام دين ديگري نخواهد بود. زيرا با وجود دين کامل، پيروي از مکتب ديگر، از نگاه عقل و وجدان قانع کننده و منطقي نيست. از همين بيان پاسخ پرسش هاي بعد نيز روشن مي شود. زيرا اگر با معيارهاي عقلاني ذکر شده به شناخت دين حق و کامل نائل آييم بالتبع، صدق ادعا آورنده آن و حقانيت کتاب آن نيز براي ما روشن خواهد شد. ولی در عین حال توضیح مختصری در این رابطه نیز ارائه می شود: داوري نسبت به صحت و سقم ادعاي نبوت کسي که ادعاي آن را دارد، بايد از روي دلائل و نشانه هاي اثبات نبوت باشد که مهم ترين آنها سه دليل است: 1. ارائه معجزه و خرق عادت. 2. گواهي پيامبر ديگر بر صدق ادعاي او. 3. قرائن و شواهد در شيوه زندگي مدعي نبوت. به شهادت تاريخ ادعاي نبوت از سوي حضرت محمد ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ مقرون با همه اين دلائل بوده است. آن حضرت معجزات مختلفي داشته که جاويدانه ترين آنها قرآن کريم است که توضيح آن خواهد آمد. و هم بر اساس آيات قرآن دلائل و نشانه هاي آن حضرت در کتب پيشين موجود بوده هر چند فعلا در اثر تحريف، از بين رفته است. و هم شواهد و قرائني فراوان در زندگي شخصي و سيره اجتماعي آن حضرت است که نبوت و رسالت وي را تائيد و تصديق مي‌کند. که براي مطالعه بيشتر بايد به کتب سيره و حديث مراجعه کرد. امّا قرآن کريم به اعتقاد ما مسلمانان کتابي است که از جانب خدا توسط جبرئيل بر حضرت محمد ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ نازل شده است. و دليل صدق اين مدعا يکي خود قرآن است و ديگري آورنده آن. خود متن قرآن کريم از نظر شيوائي بيان، فصاحت و بلاغت در حدي است که وقتي وليد بن مغيره (سخن شناس معروف عرب) قسمتي از آيات سوره غافر را شنيد: چنين گفت: به خدا سوگند کلامي که از محمد شنيدم شباهتي به کلام هيچ انسان و جني ندارد... و برتر از آن است که بتوان با آن به معارضه برخواست. امّا آورنده آن، يعني پيامبر اسلام، فرد امي و درس ناخوانده است که در تمام عمر خود به مدرسه اي نرفته و خطي ننوشته است. و تا چهل سالگي خود در ميان جامعه عرب جاهلي به سر برده است، که آنها عموما بهره از علم و دانش نداشته اند. امّا ناگهان کتابي به عظمت قرآن به مردم عرضه مي کند که تمام بزرگان سخن و ادب زبان عرب در برابر آن سر تعظيم فرود مي آورند. بنابراين توجه به اين واقعيت هاي تاريخي جاي هيچ گونه ترديدي در الهي بودن قرآن کريم باقي نمي گذارد. زيرا عقل حکم مي‌کند که ارائه کتابي همچون قرآن از سوي شخصيتي چون حضرت محمد ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ جز با فرض اتصال وي به منبع آسماني آن يعني خداوند متعال ممتنع و محال است. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه