محبت در گرو توجه به نعمت يا خدمت است .ياد نعمت هاي خدا ، علاقه ما را به او زياد مي كند ، چه نعمت هاي عمومي و چه نعمت هاي خصوصي .نعمت هاي عمومي از قبيل باد ، باران ، خورشيد ، كوه ها ، گياهان ، خوردني ها ، آشاميدني ها ، همسر ، فرزند ، عقل ، علم ، زبان ، چشم ، گوش ، و ساير اعضا ، نعمت شب و روز ، خواب و بيداري ، آزادي و قدرت انتخاب و گرايش به خوبي ها و كمالات و تنفر از بدي ها كه هر كدام از اين نعمت ها نباشد ، زندگي بشر فلج مي شود .راستي ، اگر آب دهان ما شور يا تلخ بود ، چه مي كرديم ؟اگر خداوند نعمت خواب و حتي غلطيدن در خواب را دو سه روز از ما بگيرد چه مي كنيم ؟نعمت هاي خصوصي ، امكانات و استعدادهايي است كه خداوند به هر يك از افراد بشر عطا كرده است و اگر انسان فكر كند مي بيند چه بسيار نعمت هايي كه در اختيار اوست و ديگران به دلايلي از آن محرومند .آري ،فكر كردن در نعمت هاي الهي ، انسان را عاشق خدا مي گرداند و قرآن به اين امر سفارش كرده است . ( فاذكروا آلاءَ الله ) (1)پی نوشت:1- سوره اعراف ، آيه 69.منبع: پرسش هاي مهم پاسخ هاي كوتاه، حجت الاسلام محسن قرائتي