این جانب منزلی را از شخصی برای رفاه و‏‎ ‎‏آسایش خانواده ام در اسدآباد خریداری نمودم. هنگام خرید، به علت غریب بودن‏‎ ‎‏خود در این شهر از معایب منزل اطلاعی نداشتم و فروشنده هم به من چیزی نگفت.‏‎ ‎‏حال مدت یک ماه و نیم است در این منزل سکونت داریم و هم اکنون خود و‏‎ ‎‏خانواده ام از اهالی اسدآباد اطلاع حاصل نموده ایم که این منزل قبلاً زمینش ـ به مدت‏‎ ‎‏تقریبی شصت الی شصت و پنج سال پیش ـ قبرستان بوده است. اکنون با این وضعیت،‏‎ ‎‏می بینم کلیه زندگی خود را فروختم تا این منزل را خریداری نمودم و مقداری هم وام‏‎ ‎‏بانکی برای منزل بدهکار هستم. در زمان طاغوت از خدمت در ژاندارمری استعفا‏‎ ‎‏دادم و حال مدت هشت ماه تمام است بیکار می باشم و به طور دائم تقاضا برای کار‏‎ ‎‏نموده ام؛ زیرا دارای هشت سر عیال و اولاد از خود و یتیم از پدر هستم. نماز و روزه ما‏ ‏در این منزل هم نمی دانم حلال است یا حرام! و خانواده ام خیلی سخت دچار ترس و‏‎ ‎‏یک نوع حالت روحی شده اند. شخص فروشنده پولش را گرفته و رفته و آدرس هم از‏‎ ‎‏ایشان در دست ندارم. حال دست نیاز به سوی شما دراز می کنیم که برای حلال بودن‏‎ ‎‏آن تکلیفی صادر شود و خانواده ای را به ساحل نجات برسانید که بتوانیم با خیال‏‎ ‎‏آسوده عمری را در این منزل زندگی کنیم. در پایان از مساعدت شایان آن مرجع‏‎ ‎‏برجسته عالم روحانیت بی نهایت سپاس گزارم.