با خواسته هاي غيرمنطقي کودکم چگونه برخورد کنم؟

حدود 80 درصد از خواسته هاي کودک شما منطقي است. به خواسته هاي منطقي او از همان ابتدا با روي گشاده پاسخ مثبت دهيد؛ اما در مقابل خواسته هاي غيرمنطقي اش بايستيد و هرگز تسليم نشويد؛ همان گونه که در برابر درخواست وي مبني بر رانندگي در جاده تسليم نمي شويد.اين ناديده گرفتن سنجيده شما، « اصل خاموشي» است که بايد به نکاتي در آن توجه کنيد.1. در کودک زير 6 سال که استدلال، کمتر در او تأثير مي گذارد، ابتدا از روش « حواس پرت کردن» استفاده کنيد و براي کودک بالاي 6 سال، ابتدا استدلال بياوريد.2. در صورت عدم تأثير اين دو روش، بي توجهي کنيد؛ حتي اگر بگريد؛ قشقرق راه بيندازد و چيني مورد علاقه شما را بشکند.3. در مواردي که امکان داشته باشد، از «نه» مشروط استفاده کنيد؛ براي مثال، وقتي قبل از غذا، شيريني مي خواهد، به او بگوييد: شيريني قبل از غذا جلو اشتهايت را مي گيرد؛ اما بعد از غذا مي تواني از آن استفاده کني.4. از اصل خاموشي، در منزل استفاده کنيد تا احتمال تسليم پذيري شما کمتر شود. استفاده از اين اصل در فروشگاه يا مهماني، به جهت داوري ديگران در مورد سنگدلي شما يا از بين رفتن آرامش بقيه مهمان ها، شما را تسليم خواهد کرد( براي جلوگيري از قشقرق کودک در فروشگاه، پيش از خروج از خانه، فهرست خريد خود را به او نشان دهيد و از کودکتان بخواهيد تا او نيز نام دو نوع خوردني اش را بگويد و در فهرست اضافه کنيد. اين کار، او را آماده مي کند تا در فروشگاه، بيش از آن دو، چيزي از شما نخواهد).5. بي توجهي شما بايد در همه ابعاد باشد؛ يعني کلام را ترک کنيد؛ در چهره نگراني نداشته باشيد؛ در اتاق از اين سو به آن سو حرکت نکنيد؛ دست هايتان را روي گوش ها قرار ندهيد؛ سرتان را با دست ها نگيريد؛ با خواهر يا برادرش دعوا نکنيد و ... تمام اين رفتارها، اميد تسليم پذيري شما را در او بيشتر مي کند.اگر تحمل گريه هاي عصبي اش را نداريد، او را به اتاق ديگري ببريد و بگوييد در آن جا بگريد. اگر احتمال خطري برايش نيست، شما مي توانيد اتاق را ترک کنيد.6. براي اثر گذاري اصل خاموشي، همه اعضاي خانواده بايد با هم همراه باشند. اگر شما بي توجهي کنيد و در همان زمان، ديگران به او توجه کنند، اصل خاموشي تأثير نخواهد داشت.تأثير ناديده گرفتن سنجيده بدين جهت است که فرزند شما مي فهمد با گريه و قشقرق نمي تواند شما را تسليم کند و خلع سلاح مي شود. او مي فهمد که سلاح گريه و قشقرق، برندگي اش را از دست داده است.توصيه مي کنم در نخستين موردي که از اين اصل استفاده کرديد، پس از آرام گرفتن کودک، او را به مشابه خواسته اش برسانيد و به او بگوييد که وقتي گريه نمي کند، دوست داشتني تر است.پس از آرامش کودک، هرگز از جمله اي چون « ديدي با گريه نمي تواني به خواسته ات برسي» يا « ديدي گريه فايده اي ندارد» و .... استفاده نکنيد. با اين گونه جمله ها او را تحقير مي کنيد و به موضع لج مي کشانيد.منبع: کتاب نسیم مهر(2)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388 .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه