لمس بدن بیمار و نگاه به آن توسط پزشک غیرهمجنس برای معاینات و درمان چه حکمی دارد؟

همه مراجع (به جز سیستانی و تبریزی): اگر پزشک مماثل در دسترس نباشد، لمس بیمار برای معاینه و درمان اشکال ندارد ولی باید به مقدار ضرورت اکتفاء کند.[1] آیات عظام سیستانی، تبریزی: اگر پزشک مماثل در دسترس نباشد و یا مهارت غیرمماثل بیشتر باشد، لمس بیمار برای معاینه و درمان اشکال ندارد ولی باید به مقدار ضرورت اکتفا کند.[2] تبصره 1: اگر معاینه از روی لباس ممکن باشد باید به این مقدار بسنده کند. تبصره 2: جواز لمس بیمار به منظور معاینه باعث نمی شود که نگاه به بدن نیز جایز باشد مگر آنکه نگاه به بدن نیز لازم باشد. پی نوشت: [1]. خامنه ای، اجوبة الاستفتائات، س 1298؛ مکارم، نورى، فاضل و امام، تعلیقات على العروة، النکاح، ج 35 و 48؛ صافى، هدایة العباد، ج 2، (النکاح)، م22؛ توضیح المسائل مراجع، م2441؛ وحید، توضیح المسائل، م2450. [2]. سیستانى، منهاج الصالحین، ج 3، النکاح، م20 و 21؛ تبریزى، صراط النجاة، ج 5، س1039 و1024. منبع: احکام پزشکی و بیماران، سید مجتبی حسینی و سید محمدتقی محمدی، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، دفتر نشر معارف، ‫۱۳۹۴. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه