خيالبافى در دختران نوجوان، بيشتر از پسران است. اگر ميزان خيالپردازى او اندك باشد، نگران كننده نيست؛ بلكه مى‏تواند او را به خلاقيت‏هاى هنرى (شعر و شاعرى، نويسندگى، نقاشى و...) ابتكار در معمارى و مهندسى و نوآورى‏هاى فنى و اكتشافات علمى سوق دهد. افزون بر اين، راهكارى براى تخليه احساسات و در نتيجه آرامش است؛ براى مثال، هنگام احساس كينه‏جويى، با خيال انتقام، از شدت ناراحتى خود مى‏كاهد و با ارضاى تخيلى آرزوها و اميال ناكام مانده، به خود آرامش مى‏دهد؛ چرا كه خيالبافى، ساز و كار دفاعى براى مقابله با ناكامى‏ها است؛ اما اگر دائم خيالبافى مى‏كند؛ به گونه‏اى كه در نظام زندگى و درسى‏اش اختلال ايجاد كرده، به معناى وجود مشكل است و بايد حل شود. خيالبافى زياد نوجوان، مانع از درك واقعيت‏ها مى‏شود و نمى‏تواند آن‏ها را همان گونه كه هستند، دريابد؛ در نتيجه، مانع از ايجاد ارتباط مطلوب با محيط خود مى‏شود. افزون بر اين، با خروج از عالم خيال و ورود به عالم واقعى، مشكلات را بزرگ‏تر و بدتر از آنچه هستند، مى‏بيند و در نتيجه دچار اضطراب و نااميدى مى‏شود؛ بنابراين بكوشيد علل اين رفتار را بيابيد و آن را كاهش دهيد. مهم‏ترين علل خيالبافى افراطى نوجوانان عبارتند از: 1. فشارهاى روحى: فشارهاى روحى ناشى از اختلافات والدين و از هم گسيختگى خانواده، تنبيه بدنى، تبعيض، مقايسه و... عامل مهمى در خيالبافى‏هاى افراطى نوجوان است؛ پس اين مشكلات را از بين ببريد؛ 2. ناكامى‏ها: ناكامى در درس، در دوست يابى، در رسيدن به آمال و آرزوها او را به خيالپردازى‏هاى افراطى مى‏كشاند. زمينه‏هاى كاميابى‏اش را فراهم آوريد و او را در حد توان به آرزوهايش برسانيد؛ 3. بيكارى: بيكارى نوجوان، تشديد كننده خيالبافى است؛ بنابراين با واگذارى مسؤوليت و برنامه‏ريزى فشرده، جلو آن را بگيريد. براى نوجوان، فشردگى برنامه‏هاى درسى و غير درسى مطلوب است. يكى از زمان‏هاى شايع براى تخيلات نادرست كه ممكن است نوجوان شما را به انحرافات جنسى بكشاند، قبل از خواب و پس از بيدار شدن در بستر است كه فشردگى برنامه‏ها و خستگى ناشى از آن، اين فرصت را از او مى‏گيرد؛ 4. غرق شدن در ادبيات: نوجوانى كه به شدت به ادبيات (شعر و رمان) علاقه‏مند و در آن غرق مى‏شود، زمينه گرايش بيشترى به خيالبافى مى‏يابد؛ پس او را تعديل كنيد. ثبت نام در كلاس‏هاى داستان‏نويسى و رمان مى‏تواند خيالبافى‏هاى او را در مجراى درستى قرار دهد و از آن بهره ببرد؛ اما زياده‏روى نشود. منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388