سلام مدتی بود راجب وجود خدا شک داشتم ولی وقتی نشستم و منطقی و موشکافانه فکر کردم و منطقی به وجود خدا رسیدم اما دوباره باورهام تزلزل پیدا کرده. واقعا دارم اذیت میشم. میدونم خدا وجود داره اما باورش سخته، سر نماز لذت میبرم اما حسی توی دلم ازارم میده. نمیدونم چیکار کنم. ممنون میشم کمک ام کنید.

دوست گرامی. درست نیست که بگوییم خدا وجود دارد یا ندارد. اصولا این قضیه ناصحیح است. چون خدا همان وجود مطلق و ساری و جاری در تمام کائنان و جهان هستی است و حقیقت وجود به هیچ وجه قابل انکار نیست چون ذات وجود یعنی هستی یعنی وجود داشت و وجود داشتن با وجود نداشتن تناقض دارد و جمع نمی شود پس انکار و یا احتمال وجود نداشتن هم منطقی و معقول نیست. خود شما وجود داری و همه هستی وجود دارد پس وجود قابل انکار نیست. عرفا می گویند این وجود وحدت دارد یعنی یکی بیشتر نیست و ما همه ظهورات آن هستیم. یک وجود واحد احدی است که همه اشیاء و عوالم تجلی او هستند و در آنها متجلی شده است. وجود بی نهایت و با عظمتی که در تمام هستی سریان دارد. در نماز شما همین وجود واحد بی نهایت را که ما در دل آن هستیم و ظهور و فعل و مخلوق آن هستیم را تصور کن و با همه هستی و کائنات مناجات کن و سخن بگو و در برابرش تعظیم کن با رکوع و به پایش بیافت با سجود و اظهار بندگی و خضوع و خشوع کن و لذت ببر و ببین چه آرامشی خواهی داشت. درباره صفات و کمالات وجود هم مطالعه کن و به معرفت وجود راه پیدا کن و از وحدت وجود لذت ببر و مستی معنوی را تجربه کن. همه اینها امکان پذیر است ولی تلاش سلوکی و نظری و عملی هم می طلبد. موفق باشید. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه