برادر محترم؛ به شما حق می دهم لحظات دشواری را تجربه کنید. از یک سو وضعیت نامزدتان و ارتباط او با شما برایتان نامشخص است و از سوی دیگر برنامه ریزی شما برای دوره ی نامزدی و بالتبع، زندگی مشترک و احیاناً برنامه های شغلی و تحصیلی شما، تحت تأثر قرار گرفته است. امیدواریم با صبر و درایت، بتوانید خود و همسرتان را از این تلاطم عبور دهید. اگر دختری در دوران عقد باردار شد، بهتر است هم دختر و هم پسر و هم خانواده های آن ها رفتاری معقول و منطقی از خود بروز دهند. بهترین راه این است که با برگزاری زودهنگام مراسم ازدواج رسمی، با حداکثر شباهت به همان کیفیت و کمّیتی که از قبل قرار گذاشته بودند، زندگی مشترک خود را آغاز نمایند. مناسب آن است که دختر و پسر خانواده خود را در جریان بارداری بگذارند تا با اطلاع رسانی آنان، از تهمت های احتمالی یا سوء ظن های ناروا جلوگیری شود. اغلب، اوج نگرانی را در خانواده ها (به ویژه خانواده ی دختر) می بینیم که آبروی اجتماعی خود را مدنظر دارند. البته بخشی از این نگرانی قابل قبول است؛ چون دیگران، اغلب این خطا را حاصل سوءمدیریت خانواده ها می دانند و گاه این ضعف را با نیش و کنایه منتقل می کنند. اما خوب است خانواده ها و همسران جوان متوجه باشند که: همیشه افرادی کم انصاف هستند که به دنبال خُرده گیری از زندگی دیگرانند. اگر بهانه ای نیابند، خواهند ساخت. اهمیت قائل شدن برای نظر و حرف چنین افرادی که اغلب برای دیگران نیز شناخته شده اند، جز آسیب زدن به خود، نتیجه ای نخواهد داشت. اتفاقی که برای فرزند خانواده افتاده، هر چند خروج از دین و قانون نیست اما قطعاً برای او چیزی جز فشار روانی به دنبال نداشته است. پس بهتر است اعضای خانواده با غُر و لَند کردن های گاه و بی گاه، این اشتباه را یک گناه کبیره و خطایی نابخشودنی جلوه ندهند و بر این فشار نیفزایند. این ماجرا، مدیریت عاطفی رابطه همسران جوان را تا حدی مُختل می کند. نوعی سرگشتگی همراه با خشم یا احساس گناه شدید در برخوردها دیده می شود. تحلیل درست واقعیت موجود، باورهای غیرمنطقی همسران جوان را کاهش خواهد داد و امیددهی نسبت به آینده، آن ها را با سرعت بیشتری به حالت عادی باز خواهد گرداند. خانواده ها، به ویژه خانواده ی دختر، بر مراقبت های عاطفی و غذایی فرزند خود بیفزایند تا جنین و مادر از آسیب های این دوران مصون بمانند. شما و همسرتان نیز توجه نمایند که: اولین زوجی نیستید که دست به گریبان چنین ماجرایی شده است. آخرین آن ها نیز نخواهید بود. بسیاری از زوج های مشابه شما، اکنون زندگی خوب و روابط اجتماعی موفقی دارند. آنچه در اولویت اول زندگی شماست، سلامت جسمی و روانی شما، همسر و فرزند عزیزتان است. پس دیگران و نظرات شان را در اولویت های بعدی قرار دهید. برخی افراد کم ظرفیت و گاه حسود، همیشه تیری برای پرتاب دارند؛ چه قایق زندگی شما در ساحل آرامش باشد، چه در طوفان. ارزش دادن به نگاه و حرف این گونه افراد، کاستن از ارزش خودتان است. فراموشی، نعمتی است که خدا به انسان داده است. تلاش کنید حرف و حدیث های احتمالی مردم، آزارتان ندهد؛ چون دیری نخواهد پایید که این ماجرا با نسیم فراموشی، از ذهن ها محو خواهد شد. مراقب برخوردهای کلامی و غیرکلامی با همسرتان باشید؛ چون غبار این رویداد بعد از مدتی فروخواهد نشست. آن گاه شما می مانید و آسیبی که به ذهن یا قلب او زده اید. با این که ممکن است پُر از خشم و ناامیدی باشید، اما هرگز از کیفیت و کمّیت دیدارهایتان نکاهید. خصوصاً مردان جوان بدانند که در این موقعیت، همسرشان بیش از پیش به آن ها نیاز دارند، حتی اگر گفتارشان خلاف این را فریاد بزند. لازم نیست این موضوع را مسکوت بگذارید و عواطف منفی حاصل از آن را سرکوب نمایید؛ با خدا درمیان بگذارید، بنویسید، در گوش یک آشنای رازدار، دلسوز و دانا زمزمه کنید و... در موقعیت های مناسب، حرف بزنید و حرف بشنوید. خصوصاً مردان جوان تلاش کنند بیشتر بشنوند. به دختری که احساس می کند کاخ آرزوهایش، ویران شده است، فرصت تخلیه هیجانی بدهند. هرگز به دنبال توجیه منطقی و پاسخگویی برنیایید. موقعیت، کاملاً هیجانی است و بازخوردهای منطقی فقط به تخریب بیشتر منجر خواهد شد. همدلی کنید تا هیجانات زودتر تخلیه شوند و همسرتان با سرعت بیشتری با شرایط جدیدش سازگار گردد. شما، مرز بین خانواده ی خود و همسرتان هستید. محتواهای منفی را انتقال ندهید و به اعضای خانواده تان نیز اجازه ندهید به مُچ گیری و سرکوفت زدن همسرتان (به ویژه در حضور او) بپردازند. اگر بین شما و خانواده ی همسرتان مسأله ای پیش آمد، وظیفه شما سکوت است، دفاع کردن را به او بسپارید. نهایتاً اگر اهانتی غیرقابل چشم پوشی به شما شد، برخورد نکنید و آن جا را ترک نمایید. عده ای تصوّر می کنند که تا زمانی که روح در جنین دمیده نشده است (بعد از چهار ماهگی) سقط وی، قتل محسوب نشده و گناه ندارد. در حالی که براساس نظر مراجع تقلید سقط جنین بعد از انعقاد، در هر ماهی که باشد جایز نبوده، حرام است و دیه دارد. البته مقدار دیه در ماه های مختلف، متفاوت است. هرچه سریع تر مراسم جشن ازدواج را برپا کنید. شاید برای عروسی تان آرزوهای زیادی داشته اید، اما باید بپذیرید که به هرحال امکان صبر کردن برای برآوردن این آرزوها وجود ندارد. کمی ساده تر بگیرید تا بتوانید زودتر مراسم را برگزار کرده و سر زندگی تان بروید. دختر و پسر و خانواده هایشان باید در این شرایط خاص از بسیاری از توقعات و آرزوهایشان چشم پوشیده و با شرایط موجود کنار بیایند. یعنی مثلاً به جای یک مراسم پر رنگ و لعاب، یک مراسم عروسی ساده و یا حتی یک مسافرت را انتخاب کنند. (((عَسی أنْ تَکرَهوُا شَیئاً وَ هُوَ خَیرٌ لَکُم)))[ بقره (2)، آیه 216.]؛ «شاید شما از اتفاقی خوشتان نیاید، اما برای شما خیر و برکتی در پی داشته باشد». در رویدادهایی که اختیار شما در آن دخالت چندانی نداشته، صبور باشید. ممکن است خدای دانا و حکیم، خیر و نعمتی بزرگ برای این اتفاق و خویشتن داری تان در نظر گرفته باشد. تمرینات تنش زدایی[ relaxation.] را بیاموزید؛ از فشارهای جسمی و روانی خواهد کاست. حرم حضرات معصومین(علیهم السلام) و مزار امام زادگان، حریم امن و آرامش بخشی است؛ تجربه کنید. زیاد زمزمه کنید (((حَسْبُنَا اللهَ وَ نِعْمَ الوَکیل)))[ آل عمران (3)، آیه 173.]. استفاده از خدمات مشاوره، راهکار خوبی جهت عبور از تنش های درونی و بیرونی است.