با توجه به این که امام زمان علیه السلام می دانند که در قیامت به اعمال جد غریب شان امام حسین علیه السلام و یزیدیان رسیدگی خواهد شد، چرا هنوز از مصیبت جدش اشک می ریزد و می گوید خون گریه خواهم کرد اگر اشک چشمم تمام شود؟

اثر مصیبت با قصاص و رسیدگی به عمل جانی، از میان نمی رود. مصیبت یک اثر قلبی است که در اثر حوادث ناگوار، قلب را مجروح کرده و اثر عمیق بر روح گذاشته که با درمان قصاص و امثال آن برطرف نمی شود. چون خیلی از مصائب مانند مصیبت های اهل بیت در کربلا آثار شدید وضعی دارد که هرگز قابل رفع نمی باشد.از طرف دیگر، همان گونه که امام زمان (عج) جایگاه رفیعی در نزد خداوند دارد و حجت او در عالم است، عمق معرفت آن حضرت نیز نسبت به دیگران، قابل مقایسه نمی باشد. وقتی که آن حضرت از بُعد معرفتی از همه بالاتر است، پس آن حضرت عمق مصیبت را بیشتر درک می کند که چه جنایت هولناکی در جریان عاشورای حسینی بوقوع پیوسته است. در اثر این درک عمیق از این مصیبت است که می فرماید: «یا جدّا بر این مصیبت تو، به جای اشک، خون گریه می کنیم» اگر حقیقت این مصیبت درک شود، خواهیم فهمید که این مصیبت با انتقام گرفتن از یزید و یزیدیان جبران نشده و فراموش نخواهد شد.در نتیجه: این یک حقیقت مسلم است که روزی از خون امام حسین ـ علیه السلام ـ انتقام گرفته خواهد شد؛ امّا داغ این مصیبت همچنان بر دل شیعیان، خصوصاً فرزند بزرگوار آن حضرت، آقا امام زمان (عج) باقی است. زخم این مصیبت زمانی التیام می یابد که تمام زورگویان و یزیدیان به سزای خویش رسیده و حکومت عدل الهی برگزار گردد؛ و تا آن روز داغ مصیبت باقی است.معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:1. عاشورا، عزاداری...، مجمع مدرسین.2. نکته های ناگفته از عاشورا، آیت الله میلانی.منبع : اندیشه قم .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه