من به كمك نياز دارم من مشكل بزرگي داريم الان 1 ماهه مي خوام ازدواج كنم با دختري كه من رو مي خواد و شغل خوبي هم دارم و درآمد بالا البته چند تا مشكل دارم اونم مشكل روحي هست من به همه بدبينم دست خودم نيست ولي چي كار كنم؟ ...

متن کامل سوال:من به كمك نياز دارم من مشكل بزرگي داريم الان 1 ماهه مي خوام ازدواج كنم با دختري كه من رو مي خواد و شغل خوبي هم دارم و درآمد بالا البته چند تا مشكل دارم اونم مشكل روحي هست من به همه بدبينم دست خودم نيست ولي چي كار كنم؟ چاره اي ندارم اينم بگم هيچ وقت بروز نمي دم فقط تو خودم مي ريزم دچار وسواس فكري شديد هم هستم الان هر چي كه مي گن ملت من برداشت منفي دارم خودم دارم ديونه ميشم ولي كاري نمي تونم بكنم سؤال هاي شما چون نياز به بحث فراوان داره كامل بنويسيد تا به كارشناسان بدهم تا جواب قانع كننده اي براي شما بفرستند به همين ايميلتان الان چون اين دختر برام مهم شده حرفايي كه از گذشتش زده من رو به خودش بدبين كرده ببينيد اين دختر برادر ناتني داره چون پدرش 3 بار ازدواج كرده و يكي فوت كرده دومي طلاق داده و سومي هم كه الان باهاش زندگي مي كنه. اين بچه زن سومش هست از زن دومش يك برادر داره كه تا پارسال تا 2-3 سال پيش همديگرو نديده بودن وقتي همديگرو ميبينن بزاريد من اين رو تموم كنم بعد واقعا راهنماييم كنيد بعد برادرش كارش نزديك به طلاق بكشه نزديك بوده و اين در حق اون خواهري مي كنه و حتي چند ماه در خونه اون به اون كمك مي كنه در پشتيباني روحي و بعد هم طي مسائلي رابطشون بهم مي خوره حالا اين رابطه چه بوده و چه نوع پشتيباني روحي خدا عالم است و چند بار حرفاش تغيير كرده. من موندم با يك ذهن خراب و كسي كه مي خوامش من هميشه فرار كردم ولي اين بار نتونستم چون به خودم وابستش كردم بر فرض هم كاري كرده باشه مگه خدا راه توبه نذاشته نمي دونم و الا الان دارم به حد انفجار ديونه ميشم هميشه چون برام مهم نبودن نه به كسي توهين مي كردم نه حرفي مي زدم ولي الان نمي دونم چي كار كنم حالا راهنماييم كنيد. متأسفانه خيلي براي من مشكل داره بابا شما كه احكام قرآن رو بلديد قرآنم كه آرام بخشه از قرآن كمكم كنيد من مي گم بر فرض اگه آدم اين كارو كرده باشه بايد چي كار كنه؟ راه برگشت و توبه نداره؟ حتما بايد مجازات بشه؟ اين ديگه بدترين حالتشه. خدا از سر گناهام بگذره ولي اگه راه توبه باز باشه پس خدا اينجور افراد رو مي بخشه و ميشه بهشون اعتماد كرد من مي دونم كاري نكرده ولي مي خوام بدونم اگه آدم كاري هم كرده باشه ديگه قابل بخشش نيست يعني خدا اونو نمي بخشه و ديگه نبايد من زندگي كنم اين يقين نداشتن من باعث شده كه نتونم پشتش باشم و داره بهش ضربه مي خوره چون وضع مالي زياد جالبي ندارن و ما خانواده نسبتا مرفه هستيم الان پدر و مادرم موافق شدن و حتي خواستگاري هم رفتيم ولي بهم اتمام حجت كردن كه بايد جلو حرف مردم خودم ايستادگي كنم و پاشونو كنار ميكشن!پاسخ سوال:خوش‏بيني و بدبيني همان حسن ظن و سوء ظن مى‏باشد. ميزان بدبيني و خوش‏بيني يقين داشتن به بدي كسي مي‏باشد؛ يعني، تا انسان يقين به بدي كسي نداشته باشد حق ندارد به او بدبين شود، بلكه بايد نسبت به او خوش‏بين باشد. در روايتى على(ع) مى‏فرمايند: «به كلمه‏اي كه از (دهان) كسي خارج مي‏شود و تو برايش احتمال خيري مي‏يابي گمان بد مبر»، (ميزان‏الحكمه، ج 5، ص 623، ر 11226، نشر مكتب‏الاعلام الاسلامى، چاپ اول، سال 1362 ه.ش) تا براي كلام يا كار كسي احتمال خيري يافت مى‏شود نبايد به آن گمان بد برد. يعني گمان بد و بدبيني وقتي رواست كه انسان يقين به بدي داشته باشد وگرنه بايد خوش‏بين باشد. سوء ظن يكي از گناهان و محرمات مي‏باشد و اگر كسي به صرف ديدن يا شنيدن چيزي به كسي گمان بد ببرد مرتكب حرام شده است. البته تذكر اين نكته لازم است كه درباره پاره‏اى از مسايل اجتماعي، امنيتي و سياسي كه مربوط به حفظ نظام و مصالح اسلام و مسلمين است،احتياط را نبايد از دست داد. مثلاً اگر با موردي برخورد كرديم كه به گمان ما مركز ترويج فساد و مواد مخدر و... مي‏باشد اينجا جاي احتمال خير دادن نيست و بايد مورد را از راه قانوني گزارش داد. روايت پيش گفته و مانند آن ناظر به رفتارهاي شخصي افراد مي‏باشد. در رفتارهاي شخصي و روابط عادي زندگي افراد با يكديگر ملاك و ميزان خوش‏بيني و بدبيني همان يقين داشتن به بدي افراد است.بنابراين بدبيني اگر صرفا به صورت يک خيال ذهني است که بدون اختيار به ذهن شما مي آيد، گناه نيست چون عملي اختياري نيست. راه درمان آن اين است که به آن توجه نکنيد. رسول خدا(ص) مي فرمايد: راه نجات از سوء ظن آن است که آن را تصديق نکند و به آن ترتيب اثر ندهد (جامع السعادات، ج 1، ص 282).خوب است به تفصيل بگوييم: سوء ظن داراى چند قسم است و هر يك حكم خاص خود را دارد:1- شخصى به مسلمانى سوء ظن دارد و بر مبناى اين سوء ظن ترتيب اثر مى‏دهد و آن را در رفتار و يا گفتار خود آشكار مى‏كند. اين قسم از سوء ظن قطعا حرام است و مورد اتفاق فقها است.2- سوء ظن اين گونه باشد كه نسبت به مسلمانى، گمان بدى به ذهن انسان خطور كند (بدون اختيار و ناخودآگاه) و خود شخص از اين حالت ناراحت بوده و ابدا اين گمان را در رفتار و گفتار خود نشان ندهد؛ بلكه در صدد رفع آن برآيد. اين قسم از سوء ظن قطعا حرام نيست؛ چون چنين حالت و خطورى براى ذهن غيراختيارى است و نهى كردن از امر غيراختيارى قبيح است (الميزان، ذيل آيه 12، سوره حجرات).و راه علاج آن توجه نکردن به آن و هميشه مشغول ذهنيات خوب بودن است.3- انسان نسبت به مسلمانى گمان بدى ببرد و به اين امر عقيده داشته باشد. همچنين بدون يقين حكم به بدى او كند و از اين حالت ناراحت هم نباشد؛ اما اين حالت را در رفتار و گفتار خود بروز ندهد و تنها قلبا از او متنفّر باشد.اين قسم از سوء ظن را حرام مى‏دانند و سوء ظن را به همين قسم معنا مى‏كنند ، (مرآه العقول، ج 11، ص 16).اما اگر منظور از بدبيني، گمان هاي بدي است که شخص با اختيار خود آن را پرورش مي دهد و در دنياي ذهن و خيال خود آن را دنبال مي کندو حتي سعي مي کند رفتار و کردار خود را براساس آن جهت دهد راهکارهاي زير جهت درمان آن پيشنهاد مي شود:1. تا جايي که ممکن است عوامل به وجود آورنده آن را در خود از بين ببريد، يعني: - خود را اصلاح کنيد تا در مقام مقايسه ديگران با خود، به فساد و بدي آنها حکم نکنيد.- شعله هاي تکبر و حسادت را در خود خاموش کنيد يا حداقل به وسوسه هاي آنهاتوجه نکنيد.- از محيطي که زمينه رشد بدبيني است يعني همنشيني با افراد فاسد، بپرهيزيد و در عوض با افراد خوش باطن و خوش فکر رفت و آمد کنيد.- از شتابزدگي در داوري بپرهيزيد و تا جايي که ممکن است کارهاي مشکوک ديگران را بر خوبي حمل کنيد.2. درباره آثار بدگماني، خصوصا آثار معنوي آن تفکر و مطالعه کنيد واز بدگماني هاي گذشته خود توبه کنيد.3. سعي کنيد با افراد با صداقت برخورد کنيد؛ يعني اگر احساس بدي نسبت به آنها پيدا کرديد، خيلي ساده به آنها بگوييد تا اگر آنها دليل موجهي دارند براي شما بگويند و ديگر نيازي به بدگماني نباشد. همچنين اجازه بدهيد ديگران نيز احساسشان را به شما بگويند، حتي گاهي از آنها بخواهيد در مواقعي که علل رفتارهاي شما مشخص نيست از شما پرس و جو کنند و بي جهت به شما گمان بد نبرند، شما نيز اين طور باشيد. به طور مثال اگر کسي رفتار خصمانه اي با شما داشت يا مثلا جواب سلام شما را نداد، دوستانه از او علت کارش را بپرسيد. اين کار باعث مي شود اولا به يکديگر گمان بد نبريد و ثانيا، از علت ناراحتي او مطلع شويد که اگر از جانب شماست يا براي او سوء تفاهمي شده برطرف شود.در اسلام شديدا از ترتيب اثر دادن به گمان هاي بيهوده و بي اساس منع گشته و از انسان ها خواسته شده تا زماني كه به مسأله اي يقين و علم پيدا نكرده اند, درباره آن قضاوت نكنيد; چرا كه عمل به ظن و گمان رابطه بين آدميان را دچار تشويش و سستي كرده و اعتماد را در جامعه از بين مي برد. حضرت علي (ع ) فرمود: «گمان بد كارها را فاسد كرده و انسان را بر كارهاي زشت وامي دارد» (غررالحكم , حرف سين , لفظ «سوء»).حتي در حديثي از رسول اكرم (ص ) وارد شده است : «كسي كه به برادر خود سوء ظن داشته باشد به تحقيق به خداوند بدي نموده است , زيرا خداوند فرموده : «از بسياري از گمان هاي بي اساس دوري كنيد» (ميزان الحكمه , ج 5, ص 625).براي آگاهي بيشتر بمطالعه كتابهاي زير مفيد خواهد بود:1- نقطه‏هاى آغاز در اخلاق عملى، مهدوى كنى2- معراج السعاده، مرحوم نراقى3- اخلاق اسلامى، ترجمه جامع السعادات، مرحوم نراقىporseman.org .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه